Basit cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/1751 Esas 2019/9076 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1751
Karar No: 2019/9076
Karar Tarihi: 15.04.2019

Basit cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/1751 Esas 2019/9076 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkumiyet hükmü vermiştir. Ancak, yargılamada sanığın suçun işlendiği tarihte yürürlükte olan ceza yasasının, bozma kararından sonra yürürlüğe giren yeni ceza yasasıyla değiştirildiği ve cezanın üst sınırının arttığı dikkate alınarak, görevsizlik kararı verilmesi gerektiği halde yargılamaya devam edilerek hüküm kurulduğu tespit edilmiştir. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuştur.
Kanunlar:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103/1. maddesi (basit cinsel istismar suçu)
- 6545 sayılı Kanun (cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yaparak cezanın üst sınırını arttıran kanun)
- 5325 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 12. maddesi (yetki ve görev ayrımı)
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 4. maddesi (mahkemenin yetki ve görevi)
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi (kararın bozulma sebepleri)
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 321. maddesi (kararın bozulması)

14. Ceza Dairesi 2018/1751 E. , 2019/9076 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Basit cinsel saldırı
HÜKÜM : Çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkûmiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mahkemece kurulan ilk hükmün temyiz incelemesinde bozulmasının ardından yapılan yargılamada sanığın işlediği çocuğun basit cinsel istismarı suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK"nın 103/1. maddesinde bozma kararından sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklikle kabul edilen yeni cezanın üst sınırı itibariyle davaya bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayini ile buna göre lehe kanunu belirleme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek 5325 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK’nın 4. maddeleri gereğince görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 15.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.