Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2014/47361 Esas 2017/16135 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi (CMK 250. Madde İle Görevli)
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Ayrıntıları Ceza Genel Kurulunun 18.03.2008 tarih ve 9-7-56 sayılı kararında açıklandığı üzere, kovuşturma evresinde kendisine zorunlu müdafii atandığından sanığın haberdar edilmediği durumlarda zorunlu müdafiye yapılan tefhim ve tebliğlerin kendisine bağlanan hukuki sonuçları doğurmayacağı, bu durumda zorunlu müdafiin sanığın lehine gibi görünen bazı işlemleri yapmış olsa da, örneğin temyiz dilekçesi vermiş olsa dahi hükmün sanığın kendisine de tebliğ edilmesi ve sanık tarafından temyiz dilekçesi vermesi halinde temyiz isteminin kabul edilmesi gerektiği gözetildiğinde; bu dosyadaki sanık hakkında tehdit suçundan açılan dava ile ilgili hüküm kurulmadığından yeniden duruşma açılarak sanığın ilk karardaki zorunlu müdafiine duruşma günü bildirildiği ve bu dosyada yeniden savunması alınmadan yokluğunda ve son celsede duruşma zaptında müdafiinin esas hakkında savunması alınırken diğer dosyada baro tarafından atandığını belirtmesine rağmen, hüküm fıkrasının kanun yolu bölümünde müdafiinin de yokluğunda karar verildiği belirtilerek çelişkiye neden olunduğu ve sanık müdafiine yeniden gerekçeli kararın tebliğ edilmesi üzerine müdafiinin temyiz isteminde bulunduğunun anlaşılması karşısında, 28.05.2013 tarihli mahkumiyet kararının bilinen en son adresine yöntemine uygun şekilde sanık ..."ya tebliği edilmesi gerektiği,
Anlaşıldığından, sanık ... müdafii olarak belirtilen avukatın, temyiz davası isteği hakkında şimdilik bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA ve dosyanın, tebliğ işlemi gerçekleştirildikten ve verilmesi halinde temyiz dilekçesi eklendikten ve gerekirse ek tebliğname düzenlendikten sonra Dairemize yollanılmak üzere, incelenmeksizin karar mahkemesine GERİ GÖNDERİLMESİNE, 31/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.