Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/18801 Esas 2018/4463 Karar Sayılı İlamı

Davacılar 1- ... 2-... ile davalı ... Bankası A.Ş. vek. Av. ... arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ... .Tüketici Mahkemesi’nden verilen 07/06/2016 gün ve 2014/488 E. - 2016/1239 K.sayılı hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu. - KARAR -
5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunun (HUMK) 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2016 yılı için 2.190,00 TL’dir
Temyize konu edilen miktarın 2.026,00 TL olması nedeniyle 07/06/2016 tarihli karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün ¾ sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 25/09/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.