5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/33176 Esas 2020/950 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/33176
Karar No: 2020/950
Karar Tarihi: 05.02.2020

5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/33176 Esas 2020/950 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümde sanığın suçunun 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık olduğu belirtilmiştir. Ancak, Tebligat Kanunu'nun 10. ve 21/1. maddelerine uygun tebligat yapılamaması halinde MERNİS adresine \"MERNİS\" ibareli tebligat yapılması gerektiği belirtilerek, gerekçeli kararın usulsüz olarak MERNİS adresine tebliğ edildiği ifade edilmiştir. Bu nedenle, gerekçeli karar sanığa usulüne göre tebliğ edildikten sonra temyiz edilmesi halinde ek tebliğname düzenlendikten sonra iadesi için dosyanın mahalline gönderilmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10. maddesi ve 6099 sayılı Kanun'un 3. maddesi ile eklenen hükümdür. Bu hükme göre bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.

19. Ceza Dairesi 2019/33176 E. , 2020/950 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10. maddesine 11/01/2011 tarih ve 6099 sayılı Kanun"un 3. maddesi ile eklenen “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır” hükmü nazara alındığında, sanığın aynı zamanda MERNİS adresi de olan ve kovuşturma aşamasındaki savunmasında bildirdiği adrese öncelikle Tebligat Kanunu’nun 10. ve 21/1. maddelerine uygun tebligat çıkartılarak tebliğ yapılamaması halinde aynı adrese “MERNİS” ibareli tebligat çıkartılması gerekirken doğrudan sanığın MERNİS adresine Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre yapılan gerekçeli karar tebligatının usulsüz olduğu anlaşıldığından,
Gerekçeli karar sanığa usulüne göre tebliğ edildikten sonra kararın temyiz edilmesi halinde bu temyize ilişkin ek tebliğname de düzenlendikten sonra iadesi için dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE, 05.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.