Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/11191 Esas 2018/5073 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/11191
Karar No: 2018/5073
Karar Tarihi: 04.07.2018

Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/11191 Esas 2018/5073 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin tefecilik suçundan mahkum edilmesine karar verdi ancak suçun müşteki Ahmet'e yönelik eylem açısından zamanaşımı nedeniyle düştüğü belirtildi. Mahkeme kararında, TCK'nın 53/1-2-3. maddelerinde yer alan hak yoksunluklarının Anayasa Mahkemesinin iptal kararı doğrultusunda uygulanmasının mahkumiyetin kanuni sonucu olarak infaz sırasında düşünülebileceği ifade edildi. Ancak, sanığa öngörülen adli para cezasının gün karşılığı belirlenmediği ve TCK'nın 52/2-3 maddelerine aykırı olduğu tespit edildi. Bu nedenle, mahkumiyet hükmü onanmış ancak adli para cezasının gün karşılığı belirlenerek para cezasına çevrilmemesi nedeniyle karar bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri TCK'nın 52/2-3 ve 53/1-2-3. maddeleridir.

5. Ceza Dairesi 2016/11191 E. , 2018/5073 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet (müşteki Ahmet"e yönelik eylem açısından), zamanaşımı nedeniyle düşme (müştekiler ... "e yönelik eylem açısından)
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Zamanaşımı nedeniyle düşme hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen kamu davasının düşmesine dair hükümler usul ve kanuna uygun olduğundan katılan Hazine vekilinin ve O yer Cumhuriyet Savcısının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2-Mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
TCK"nın 53/1-2-3. maddelerindeki hak yoksunluklarının Anayasa Mahkemesinin 08/10/2005 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı doğrultusunda uygulanmasının mahkumiyetin kanuni sonucu olarak infaz sırasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık hakkında öngörülen adli para cezasının gün karşılığı belirlenecek miktar üzerinden para cezasına çevrilmeyerek TCK"nın 52/2-3 maddelerine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04/07/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.