Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2013/36235 Esas 2014/720 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Eskişehir 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 24/09/2013
NUMARASI : 2013/728-2013/97

Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi .... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, 20.09.2007 tarihli sözleşme ile diyaliz hekimi olarak 01.04.2010 tarihine kadar çalışıp iş sözleşmesini sözleşmede belirtilen ücret artışının yapılmaması, primlerinin Sosyal Güvenlik Kurumuna eksik bildirilmesi sebepleriyle feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile zam farkı, fazla çalışma, genel tatil ve cezai şart alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı, davacının başka yerde işe başlaması sebebiyle iş sözleşmesinin feshedildiğini, cezai şart hak etmediğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece verilen kısmen kabul kararı, Yargıtay 9. Hukuk Dairesi"nin 18.04.2013 tarihli 2011/29587 esas ve 2013/12455 karar sayılı ilamı ile bozulmuştur. Bozma ilamına uyan mahkeme isteği hüküm altına almıştır.
Kararı, taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, cezai şart alacağından yapılan hakkaniyet indirimi noktasında toplanmaktadır.
Dosya kapsamından, taraflar arasında imzalanan 20.09.2007 tarihli asgari süreli iş sözleşmesinin 2. maddesine göre asgari çalışma süresinin üç yıl olarak belirlendiği anlaşılmaktadır. Davacı işçi davalı işyerinde 31.10.2007-01.04.2010 tarihleri arası toplam yirmidokuz ay çalışmış olup sözleşmeye göre fesih tarihi itibariyle çalışılacak süre yedi aydır.
Somut olayda, bilirkişi raporuyla hesap ve tespit edilen 122.040,00 TL cezai şart tutarından yüzde altmış oranında hakkaniyet indirimi yapılmıştır. Cezai şarttan yapılan bu indirim somut olayın özelliğine ve özellikle çalışılacak süreye göre az olmuştur. Bu sebeple,
davacının çalıştığı süre ile sözleşme süresi nazara alınarak çalışılacak süreye göre belirlenecek miktardan dava tarihi itibariyle yürürlükte bulunan mülga 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 161/son maddesi gereğince makul bir indirim yapılarak hüküm kurulması hakkaniyete uygun düşeceğinden, düşük oranda indirim yapılarak sonuca gidilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22.01.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.