Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/6990 Esas 2019/8603 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6990
Karar No: 2019/8603
Karar Tarihi: 10.06.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/6990 Esas 2019/8603 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı olan bir davada, temyiz incelemesi sonucunda hüküm bozuldu. Kararda, sanığın suçu işlediği kabul edilirken hukuki usul ve yasaya aykırılık olmadığı belirtildi. Ancak 5237 sayılı TCK’nun 43. maddesi gereğince uygulama yapılarak 5271 sayılı CMK’nın 226. maddesine aykırı davranıldığı, sanığın cezasından indirim yapılması gerektiği ve TCK’nın 53. maddesi ile ilgili Anayasa Mahkemesi iptal kararı doğrultusunda hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Karar sonucunda hüküm bozuldu ve sanığın temyiz nedeni yerinde görüldü.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 43. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 226. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 168/1 maddesi
- Anayasa Mahkemesi Kararı (2014/140 Esas, 2015/85 Karar) ve Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi.

17. Ceza Dairesi 2018/6990 E. , 2019/8603 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde ek savunma hakkı verilmeden iddianamede belirtilmeyen 5237 sayılı TCK’nun 43. maddesi gereğince uygulama yapılarak 5271 sayılı CMK’nın 226. maddesine aykırı davranılması,
2-Sanığın, suça konu telefonun kardeşi adına kayıtlı hat ile kullanılması ve tanık ...’in beyanları üzerine kimliğinin belirlenmesi sonucu ifadesi alınmak üzere polis merkezine davet edildiğinde kendiliğinden gelerek telefonları da rızası ile teslim ettiğinin anlaşılmasına göre sanığın cezasından 5237 sayılı TCK’nun 168/1 maddesi uyarınca indirim yapılması gerektiği gözetilmeden, “yasal şartları oluşmadığından” biçimindeki gerekçe ile 168. maddenin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
3-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nın temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 10.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.