İcrai davranışla görevi kötüye kullanma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/3529 Esas 2020/1672 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3529
Karar No: 2020/1672
Karar Tarihi: 21.10.2020

İcrai davranışla görevi kötüye kullanma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/3529 Esas 2020/1672 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın TCK'nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suçunu işlediğini kabul etti. Ancak mahkeme, aynı Yasaya göre sanık hakkında uygulanması gereken 53/5. maddesinin göz önünde bulundurulmadığını belirtti. TCK'nın 53/1. maddesinin Anayasa Mahkemesinin iptal kararı doğrultusunda infaz aşamasında nazara alınması gerektiği ifade edildi. Mahkeme, yapılan yargılama sonucunda sanığın suçunun sübutu kabul edildiğini ve verilen hükmün isabetsizlik içermediğini belirtti. Kararda, sanığın icrai davranışla görevi kötüye kullanma suçundan açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyetine karar verildiği ifade edildi. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 257/1, 62, 53/1 maddelerinin uygulandığı ve Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı doğrultusunda TCK'nın 53/1. maddesinin infaz aşamasında dikkate alınması gerektiği belirtildi.

9. Ceza Dairesi 2020/3529 E. , 2020/1672 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : İcrai davranışla görevi kötüye kullanma
Hüküm : Açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanması suretiyle TCK’nın 257/1, 62, 53/1 maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suçu 5237 sayılı TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilen sanık hakkında aynı Yasanın 53/5. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, TCK"nın 53/1. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı doğrultusunda uygulanmasının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 21/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.