Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/9772 Esas 2019/9059 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/9772
Karar No: 2019/9059
Karar Tarihi: 11.04.2019

Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/9772 Esas 2019/9059 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bakırköy 10. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve Çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan sanığın mahkum edildiği 15.03.2018 tarihli hüküm, yapılan istinaf başvurusu sonucu, Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddedilmiştir. Ancak, sanığın eylemini gerçekleştirdiği tarihte koruma, bakım ve gözetim yükümlülüğü bulunmadığı için sanığın mahkumiyet hükmü, uygun düşmemiş gerekçeyle kurulmuştur. Bu nedenle, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesi, istinaf başvurusunu esastan reddetmek yerine, hükmü bozmaya karar vermiştir. Kanuna aykırı olan mahkumiyet hükmüne yönelik, sanık müdafisi ve katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmüştür. Kararda açıklandığı üzere, mahkumiyet hükmü, 5237 sayılı TCK'nın 103/3-d. maddesi ile kurulmuştur. Ancak sanığın eylemi nedeniyle uygulanabilecek kanun maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 230/1-b. maddesi olması gerektiği halde, daha ağır bir suç olan 103/3-d. maddesi nedeniyle kurulmuştur. Bu nedenle, hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
14. Ceza Dairesi         2018/9772 E.  ,  2019/9059 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
    SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
    HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Bakırköy 10. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 15.03.2018 gün 2018/28 Esas, 2018/139 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

    Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiri ile anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesinin kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
    Ancak;
    Sanığın, geçici olarak evinde misafir olarak kalan on altı yaşındaki mağdureye yönelik eylemini gerçekleştirdiği tarihte koruma, bakım ve gözetim yükümlülüğü bulunmadığı halde ilk derece mahkemesince hakkında 5237 sayılı TCK"nın 103/3-d. maddesinin tatbik edilmesi karşısında 5271 sayılı CMK"nın 230/1-b. maddesine uygun düşmeyen gerekçeyle kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine yazılı şekilde esastan reddine karar verilmesi suretiyle aynı kanunun 289/1-g. maddesine muhalefet edilmesi,
    Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin 12.09.2018 gün ve 2018/2437 Esas, 2018/1347 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine, 11.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.