MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

1-Sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan kurulan beraat hükmünden dolayı sanık müdafinin vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine ilişkin temyiz istemiyle sınırlı olarak yapılan incelemede;
1136 sayılı Kanun"un 168 ve hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 13. maddesinin 5. fıkrası ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 328. maddesi birlikte değerlendirildiğinde; somut olayda sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan mahkumiyet hükmünün verildiği, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 19/02/2013 gün ve 2011/5-137 Esas, 2013/58 sayılı kararında da belirtildiği üzere "aynı davada yargılandığı bir suçtan beraat eden, diğer suçtan ise mahkum olan sanık hakkında müdafii tarafından sunulan avukatlık hizmetinin bölünmesi mümkün olmadığından, beraat ettiği suç açısından vekalet ücretine hükmedilmesi gerekmeyeceği" cihetle, sanık lehine vekalet ücreti takdir edilmemiş olmasında herhangi bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafinin vekalet ücreti verilmemesine yönelik temyiz nedenlerinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin temyiz talebinin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Suça konu Yapı Kredi .... Şubesine ait 24.06.2009 keşide tarihli 15.999 YTL bedelli çekin mahkemece 2012/249 Esas sayılı dosya üzerinden 08.10.2012 tarihli celsede huzura getirtilerek incelendiği, aldatma niteliğinin bulunduğuna dair değerlendirme yapıldığı, Yapı Kredi Bankası .... Şubesine ait 25.04.2009 keşide tarihli 9.472,00 YTL bedelli çekin ise keşide tarihinde değişiklik yapıldığı ve düzeltme imzasının bulunduğu, söz konusu imzanın keşideciye ait olmadığının bilirkişi raporuyla tespit edildiği, dosyada bulunan mevcut fotokopilerinden çeklerin unsurlarının da denetlenebildiği anlaşılmakla, tebliğnamede bu hususta bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan duruşmaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafiinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
5237 sayılı TCK"nin 43/1. maddesinin uygulanabilmesi için "bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi" gerektiği, Akbank T.A.Ş, 25.12.2013 tarihli cevabı yazıda çeklerin farklı tarihlerde tevdi edildiğinin bildirilmesine rağmen, aynı bankanın 09.04.2013 tarihli cevabı yazısında ise çeklerin aynı anda verildiğinin belirtildiği, cevabı yazılar arasındaki çelişkinin sanık lehine yorumlandığı ve 20.02.2009 tarihli çek teslim bordrosuna göre de; çeklerin aynı anda verildiği anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK"nin 43. maddesi kapsamında zincirleme suç koşullarının oluşmadığı gözetilmeden, zincirleme şekilde işlenmiş resmi belgede sahtecilik suçundan hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasından 5237 sayılı Kanun’un 43. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkartılarak, sonuç cezanın "2 yıl 1 ay" hapis cezasına indirilmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.