Mala zarar verme suçundan sanık ...’nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 151/1, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 2.000,00 Türk Lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Vize Asliye Ceza Mahkemesinin 08.01.2014 tarihli ve 2013/154 esas, 2014/9 sayılı kararını kapsayan dosyası ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre; sanık hakkında mala zarar verme suçu ile birlikte konut dokunulmazlığının ihlâli ve nitelikli hırsızlık suçları yönünden de mahkûmiyet kararı verilmesi üzerine, kararın sanık müdafii tarafından temyiz edildiği, Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 04.12.2017 tarihli ve 2015/24914 esas, 2017/15211 karar sayılı ilâmı ile mala zarar verme suçundan verilen hükme yönelik temyiz talebinin, adlî para cezasının miktarı itibariyle kararın kesin olması nedeniyle reddine, hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlâl suçları açısından verilen mahkûmiyet hükümlerinin ise; “... sanığın bu suçları işlediğine dair mahkûmiyetlerine yeterli, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği halde yazılı şekilde sanığın mahkûmiyetine karar verilmiş olması...” şeklindeki gerekçe ile bozulmasını müteakip, Vize Asliye Ceza Mahkemesinin 14.03.2018 tarihli ve 2018/21 esas, 2018/108 sayılı kararı ile yüklenen suçların sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı gerekçesiyle beraatine karar verildiğinin anlaşılması karşısında, hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlâli suçları ile birlikte işlendiği iddia edilen mala zarar verme suçu açısından da sanığın beraatine karar verilmesi yerine, yazılı şekilde mahkûmiyet hükmü kurulmasında isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 24.09.2018 gün ve 2018-9171 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 02.10.2018 gün ve KYB/2018-78928 sayılı ihbarnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında nitelikli hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından açılan kamu davasında mahkemece yapılan yargılama neticesinde her üç suçtan mahkumiyet kararı verildiği, sanık müdafinin temyiz talebi üzerine Yargıtay 17. Ceza Dairesi"nin 04.12.2017 gün ve 2015/24914 esas 2017/15211 sayılı ilamı ile, mala zarar verme suçuna ilişkin temyiz başvurusunun hükmolunan adli para cezasının miktar itibariyle kesin olması nedeniyle reddine; nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarının ise sanık tarafından işlendiğinin sabit olmaması nedeniyle sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğinden bahisle bozulduğu ve bozma üzerine yerel mahkemece sanığın bu suçlardan beraatine karar verildiği ve bu kararların kesinleştiğinin anlaşılması karşısında; sanığın beraat ettiği suçlarla birlikte işlediği kabul edilen mala zarar verme suçundan da beraat etmesi gerektiğinden,
Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen ihbarname içeriği bu nedenle yerinde görüldüğünden, Vize Asliye Ceza Mahkemesi"nin 08.01.2014 gün ve 2013/154 esas 2014/9 sayılı kararının 5271 sayılı CMK.nın 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, yüklenen fiilin sanık tarafından işlendiğinin sabit olmaması nedeniyle sanığın mala zarar verme suçundan CMK.nın 223/2-e maddesi uyarınca beraatine, hükmedilen cezanın infaz edilmemesine, dosyanın Adalet Bakanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 30.05.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.