Hırsızlık - mala zarar verme - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/22714 Esas 2020/12193 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/22714
Karar No: 2020/12193
Karar Tarihi: 05.11.2020

Hırsızlık - mala zarar verme - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/22714 Esas 2020/12193 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık hırsızlık, mala zarar verme ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlamalarıyla mahkum edildi. Sanığın adli para cezası hükmü 3000 TL olarak belirlendi ve temyize konu edilemeyeceği karara bağlandı. Diğer suçlamalar için yapılan temyiz başvuruları da reddedildi. Kararda, adli para cezasının yürürlüğe girdiği tarihten itibaren geçerli olan 6217 sayılı Kanun ve Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi belirtilerek açıklandı. Ayrıca, TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi kararı da dikkate alınarak, bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği ifade edildi.

2. Ceza Dairesi 2020/22714 E. , 2020/12193 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık hakkında mala zarar verme hakkında kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Sanık hakkında kurulan hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali hükmüne yönelik temyiz itirazlarına gelince;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre sanık vekilinin temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 05.11.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.