Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2016/28289 Esas 2016/21044 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen Direnme kararı süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmekle temyiz isteğinin süresinde olduğu ve Dairemizin 6352 sayılı Kanun"un 40 ıncı maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"nun Geçici 2 inci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü;
Dairemiz ile yerel mahkeme arasındaki uyuşmazlık, dava türünün ıslah ile değiştirilmesinin mümkün olup olmadığı ve ikinci kez ıslah yapılıp yapılmadığı noktasında toplanmaktadır.
Dairemizin “...2-Dava 1086 sayılı HUMK"nun yürürlükte olduğu dönemde kısmi dava olarak açılmış olup bu tamamlanmış bir usuli işlemdir. Bu noktadan sonra davanın devamı sırasında yürürlüğe giren 6100 sayılı HMK"nun 107. maddesi kapsamında belirsiz alacak davası olarak ıslah edilmesi mümkün bulunmadığından bu yöndeki isteme sonuç bağlanamaz. Davacının davasını belirsiz alacak davası olarak ıslahının mümkün olmadığının kabulü karşısında da davacı vekilinin daha sonra verdiği bedel arttırım dilekçesi yeni bir ıslah dilekçesi niteliğini taşımakta olup aynı davada birden fazla ıslah yapılamayacağı gözden kaçırılarak yazılı şekilde hüküm kurulması hatalıdır.
3-Davacı işçinin fazla çalışma, ulusal bayram genel tatil ve hafta tatili ücretine hak kazanıp kazanmadığı hususu uyuşmazlık konusudur. Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatlamalıdır. İşçinin imzasını taşıyan bordroların sahteliği ortaya konmadıkça bu bordrolardaki fazla çalışma karşılığının ödendiği kabul edilir. İşyerine giriş çıkış kayıtları vb. belgeler fazla çalışmayı ispat vasıtasıdır. Yazılı belge bulunmaması halinde ise tanık anlatımlarına göre değerlendirme yapılması gerekir. Bordrolardaki imzanın davacıya ait olduğunun anlaşılması halinde ilgili bordronun kapsadığı ay ile ilgili davacının fazla çalışma ücretini aldığı kabul edilmelidir. Eğer bordrolar ihtirazi kayıt konulmak suretiyle imzalanmışsa bordroda belirtilenden daha fazla süre ile çalıştığını davacı taraf her türlü delil ile ispatlayabilir. Aynı gün temyiz incelemesine tabi tutulan seksen dosya bakımından yapılan incelemede; fazla çalışma,ulusal bayram genel tatil ve hafta tatili ücreti talepleri bakımından; farklı mahkemelerce farklı kararlar verildiği, bir kısım Mahkemelerin işyeri kayıtları, benzer nitelikte davası olan işçilerin birbirlerine tanıklık yapmış olmaları vb. gerekçelerle taleplerin reddine karar verilirken, bir kısım Mahkemece davacı tanık anlatımlarına atıfla anılan taleplerin kabulüne karar verildiği tespit edilmiştir. Dosya kapsamları göz önünde tutulduğunda, Dairemizde işyerindeki çalışma sisteminin kayıt altına alındığı izlenimi doğmuş ancak Mahkemelerce meydana getirilen uygulama farklılıkları sebebiyle işyerinin genel çalışma düzeni hakkında tereddüt hasıl olmuştur. Bu nedenle Mahkemece benzer mahiyette dava dosyaları bulunan işçiler ve bu işçilerin vasıfları nazara alınarak, gerektiğinde yerinde tüm işyeri kayıtları inceletilmek suretiyle, yapılan işin niteliği, işçi sayısı gibi unsurlar göz önüne alınıp vardiyalı çalışma sisteminin bulunup bulunmadığı varsa kayıtların gerçeği yansıtıp yansıtmadığı, hafta tatili ve genel tatillerde çalışma yapılıp yapılmadığı gibi hususların araştırılıp açıklığa kavuşturulduktan sonra işyerinde çalışan tüm işçilerin aynı anda işten çıkartıldıkları da dikkate alınarak ve tanık beyanları da buna göre değerlendirilerek, davacının olağan dışı fazla çalışma, genel tatil ve hafta tatili çalışması yapıp yapmadığı, ödeme yapılan aylar olup olmadığı varsa ödeme yapılan ayların dışlanması gerektiği göz önüne alınarak bir sonuca ulaşmak gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.” gerekçesi ile verdiği bozma kararının 2 numaralı bendine mahkemece uygun davranılmayarak bozma öncesi gibi hüküm kurulduğu anlaşılmakla, bunun eylemli direnme olup olmadığının takdiri Hukuk Genel Kurulu’na ait olduğundan temyiz incelemesi yapılmak üzere dosyanın 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun Geçici Ek 2 inci maddesi uyarınca yetkili ve görevli YARGITAY HUKUK GENEL KURULU"NA GÖNDERİLMESİNE, 13/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.