Cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/10176 Esas 2019/9052 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/10176
Karar No: 2019/9052
Karar Tarihi: 11.04.2019

Cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/10176 Esas 2019/9052 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, cinsel taciz suçu işleyen bir sanığın mahkumiyetine hükmedildiği belirtilmiştir. Ancak, yargılama giderlerinin sanığa yükletilmesinin kanuna uygun olmadığına ve Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi hakkında verdiği kısmi iptal kararının göz önünde bulundurulması gerektiğine karar verilmiştir. Bu nedenlerle karar, bozulmuştur ve yeniden değerlendirilmek üzere geri gönderilmiştir. Yeniden düzenlenen kararda, sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkralarının uygulanmasına karar verilmiştir. Ayrıca, yargılama giderleri için sanığa yükletilen tutarın kanunun belirlediği alt sınırın altında olduğu için devlet tarafından karşılanacağı belirtilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsili Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesi
- 6545 sayılı Kanun
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 1412 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 324/4. maddesi.

14. Ceza Dairesi 2015/10176 E. , 2019/9052 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
(Gümüşhane Asliye Ceza Mahkemesi)
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Yargılama gideri olan 16 TL"nın 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsili Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması nedeniyle sanığa yükletilemeyeceği gözetilmeden yazılı şekilde uygulama yapılması,
Hükümden sonra 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanık hakkında kurulan hükümde yer alan TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün çıkartılarak yerine "Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı da nazara alınmak kaydıyla sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkralarının uygulanmasına" ibaresinin yazılması ve hüküm fıkrasındaki yargılama gideri ile ilgili kısmın çıkartılarak yerine "5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesinde yer alan, "Devlete ait yargılama giderlerinin 21.07.1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106 ncı maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilir. hükmü gereğince söz konusu miktarın altında kalıp sanığın sebebiyet verdiği 16 TL yargılama giderinin Devlet hazinesine yüklenmesine" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.