Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/5479 Esas 2020/3877 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 62, 53, 52/2-4, 58/6 maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık ve müdafi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin 23/11/2017 tarihli bozma ilamı üzerine dosyanın uzlaşma bürosuna gönderildiği ancak usulüne uygun uzlaşma teklifine rağmen tarafların uzlaşamadıkları belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın, yapı denetim şirketi sahibi olan katılanı arayarak denetçi olduğunu ancak şirkete gelmek için hesabına para yatırılması gerektiğini söylediği, sanığa güvenen katılanın sanığın hesabına 1.200 TL para gönderdiği ancak daha sonra sanığa ulaşamadığı, bu suretle sanığın dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda;
Sanığın katılanın zararını karşıladığına yönelik beyanı olmasına rağmen, buna ilişkin belge sunamaması, katılanın zararının karşılanmadığına yönelik beyanı, uzlaşma tutanakları ile tüm dosya kapsamına göre, sanığın mahkumiyetine yönelik mahkemenin kabulünde isabetsizlik görülmemiştir.
Sanığın tekerrüre esas alınan ilamına konu dolandırıcılık suçunun 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesine göre uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla; tekerrüre esas alınan ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık ve müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 01/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.