İftira - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/8983 Esas 2019/7833 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/8983
Karar No: 2019/7833
Karar Tarihi: 29.05.2019

İftira - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/8983 Esas 2019/7833 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık bir kişiye karşı iftira suçu işlendiği gerekçesiyle mahkumiyet hükmü verildi. Ancak mahkeme, sanığın cezasının artırılması gerektiğini gözetmeyerek, yanlış bir karar verdi. Sanığın avukatı da, kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına veya seçenek yaptırımlara çevrilebileceği konusunda uyarmasına rağmen, mahkeme sanığa kısa süreli hapis cezası verdi. Bu nedenle, sanık ve avukatının temyiz itirazları yerinde görüldü ve karar bozuldu.
Kanun Maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 267/3. maddesi: İftira suçu ile ilgili madde.
- Türk Ceza Kanunu'nun 50. maddesi: Kısa süreli hapis cezasının adli para cezası veya seçenek yaptırımlara çevrilebileceği hükmü.
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi: Yargıtay'ın bozma kararı vermesine ilişkin hüküm.
- 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi: Bozma kararı verildiğinde, davayı incelemek üzere görevlendirilecek olan mahkeme hakkındaki hüküm.

8. Ceza Dairesi 2017/8983 E. , 2019/7833 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İftira
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın isnadı nedeniyle katılan hakkında arama tedbiri uygulanmasına karşın, cezasının TCK.nın 267/3. maddesi gereğince arttırılması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine göre sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK.nın 50. maddesinde kısa süreli hapis cezasının ""suçlunun kişiliğine, sosyal ve ekonomik durumuna, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlığa ve suçun işlenmesindeki özelliklere göre"" adli para cezası ve seçenek yaptırımlara çevrilebileceği hükmünün düzenlenmiş olması ve sanık müdafiinin lehe hükümlerin uygulanmasını talep etmesi karşısında, bu hususlar irdelenmeden, kısa süreli hapis cezasına hükmedilen sanık hakkında "sanığa verilen hapis cezasının kısa süreli olmadığı" şeklinde yasal olmayan gerekçe ile 5237 sayılı TCK.nın 50. maddenin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık ve sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 29.05.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.