MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı isteminin özeti:
Davacı, 1989/1 ayında davalı yanında çalışmaya başladığını 15.06.2014 tarihine kadar kesintisiz çalıştığını, iş akdi feshedildiğinde hak ve alacaklarının ödenmediğini, toplam ücret alacağının 39.470,00 TL olduğunu, bu alacakların toplu iş sözleşmesi uyarınca gecikme faizi ile birlikte ödenmesi gerektiğini, 2.300,00 TL, fazla mesai 2.590,00 TL yıllık izin alacağının bulunduğunu belirterek ödenmeyen alacakların toplu iş sözleşmesi uyarınca işlemiş faizi ile birlikte, fazla mesai ve yıllık izin ücret alacağının dava tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı öncelikle zamanaşımı itirazında bulunduklarını, davacının işçilik alacaklarını almaktan imtina ettiğini, iş akdinin sonlandırılmadığını, 14.05.2014 tarihinde başka bir kuruma naklinin yapıldığını, bu nedenle yıllık izin ücreti talep edemeyeceğini belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda birikmiş ücret alacağı ve fazla mesai ücretinin kabulüne, yıllık izin alacağı talebinin reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin dışındaki temyiz sebeplerinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacının toplu iş sözleşmesinden kaynaklı birikmiş ücret alacağına gecikme faizi uygulanıp uygulanmayacağı uyuşmazlık konusudur.
Davalı tarafından dosyaya sunulan listede davacının 2001-2014 arası hakettiği ancak kendisine kısmen ödenmeyen toplu iş sözleşmesinden kaynaklı alacakların yer aldığı, ikramiye elbise, bayram harçlıkları, maaş ve sözleşme farklarının hesap edilerek emanete kaydedildiği davacıya ödenenler dışında bakiye 39.470,02 TL alacağın kaldığı anlaşılmaktadır.Davacı dava dilekçesi ile birikmiş toplam ücret alacağı 39.470,00 TL"nin toplu iş sözleşmesine istinaden ayrı ayrı her bir aya ait bakiye ücret alacağına, ücrete hak kazanılan günü işleyen ilk iş gününü müteakip en geç beş gün içinde aylık ücretleri ödenmediğinden bordroya esas geciken ücretin her gün için %3 ve değişen diğer oranlarda işlemiş gecikme faizi ile birlikte ödenmesini talep etmiş, 28.03.2016 tarihli dilekçesi ile de 28.02.2004 tarihine kadar olan ücret alacakları yönünden bu talebini yenilemiş 28.02.2004 tarihinden sonraki ücret alacakları için ise mevduata uygulanan en yüksek faiz uygulanmasını istemiştir.Dosyaya sunulan toplu iş sözleşmelerin incelenmesinde 01.03.2005 tarihinden itibaren ücretlerin geç ödenmesinden dolayı 4857 sayılı Yasanın 34. maddesinin uygulanacağı, onun öncesinde yapılan tüm toplu iş sözleşmelerinde %2 ya da %3 oranında gecikme faizi uygulanacağı belirtilmiştir.Mahkemece birikmiş ücret alacağının 28.02.2004 tarihine kadar hak kazanılan kısmı açısından geciken ücretin hak kazanıldığı günü takip eden günden itibaren her gün için %3 gecikme faizi ile birlikte tahsiline karar verilmiş ise de; faiz yönünden verilen karar hatalı olmuştur. Yargıtayın yerleşik kararları ile toplu iş sözleşmesinde öngörülen günlük %3 fazlası ile ödeme kuralının cezai şart niteliğinde olduğu hesaplanan tutardan 6098 sayılı Borçlar Kanunu 182. maddesi uyarınca indirim yapılması gerektiği kabul edilmiştir. Bu nedenle bu alacak için cezai şart olarak değerlendirilip belirli bir değer konulup harcı yatırıldıktan sonra bu talebin değerlendirilmesi gerektiği yani bu konuda usulüne uygun dava açılıp talepte bulunulmadığı anlaşıldığından davacının Toplu İş Sözleşmesinden kaynaklanan %3 faiz talebi değerlendirilmeyerek sonuç olarak ücret alacağına dava tarihlerinden itibaren 4857 sayılı Yasanın 34. maddesi uyarınca en yüksek banka mevduat faizi uygulanması gerekmektedir.
Ancak yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmen 6100 saylıı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca kararın düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.Sonuç: Temyiz edilen kararın hüküm fıkrasının "39.470,00 TL toplu iş sözleşmesinden kaynaklı birikmiş ücret alacağının 28.02.2004 tarihine kadar hak kazanılan kısmı açısından geciken ücretin ücrete hak kazanıldığı günü takip eden günden itibaren her gün için %3 gecikme faizi ile birlikte, kalan kısmına ücrete hak kazanıldığı günü takip eden günden itibaren işleyecek bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faiz ile birlikte" şeklindeki 1. bendin çıkarılarak yerine,
"39.470,00 TL toplu iş sözleşmesinden kaynaklı birikmiş ücret alacağına dava tarihinden itibaren 4857 sayılı Yasanın 34. maddesi uyarınca en yüksek banka mevduat faizi uygulanmasına" bendinin eklenmesine, hükmün bu şeklide DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03.04.20119 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.