MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada ... 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 01/06/2016 tarih ve 2014/391-2016/166 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin 2011/101689 başvuru numaralı “METROBÜS İTTH” ibareli markasını tescil ettirmek üzere 30.11.2011 tarihinde yaptığı başvuruya müvekkili tarafından önceye dayalı kullanım ve 2013/22903 başvuru numaralı marka mesnet gösterilerek itiraz edilmesine rağmen itirazın öncelikle TPMK Markalar Dairesince ve akabinde ... tarafından müvekkilinin “metrobüs” ibaresini markasal olarak kullandığının ispat edilemediği ve mesnet gösterilen markanın tescil başvurusunun dava konusu markadan sonra gerçekleştirildiği gerekçesiyle reddedildiğini, halbuki müvekkilinin metrobüs markasını 2007 yılından bu yana markasal olarak kullandığını, metrobüs ibaresinin ... iliyle ve dolayısıyla da müvekkiliyle özdeşleştiğini ileri sürerek müvekkili ile birlikte başvuru markasına itiraz eden dava dışı Şirketlerin itirazlarının kabulüne karar verilmiş olması nedeniyle TPMK ...’nın müvekkilinin itirazının reddine dair kısmının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, Kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı Fox Gayrimenkul Ltd. Şti., savunma yapmamıştır.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre, davacının 2013/22903 başvuru numaralı markasının başvuru tarihinin dava konusu marka başvurusundan sonraki tarihli olduğu, buradan hareketle mesnet markanın tescil engeli oluşturması için gereken ön koşulun gerçekleşmediği, metrobüsün ilk olarak 2007 yılında davacı tarafından yaratıldığı iddiasına rağmen anılan araçların ilk kez ülkemizde kullanılmayıp daha öncesinde 1974 yılında Brezilya’da kullanıldığı, bu nedenle
davacının önceye dayalı kullanımını da ispat edemediği ve ... kararının her iki yönden de yerinde olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 13,00 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 25/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.