Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/4210 Esas 2020/502 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4210
Karar No: 2020/502
Karar Tarihi: 22.01.2020

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/4210 Esas 2020/502 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul 75. Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği kararda, sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurduğu suçuyla ilgili olarak yapılan yargılama sonucunda tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle mahkumiyet kararı verildiği belirtilmiştir. Ancak mahkemenin eksik araştırma yaparak hüküm kurduğu ve sanığın denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uymadığına dair şartların oluşmadığı için infazının devamına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden mahkumiyet kararı verildiği belirtilmiştir. Bu nedenle, sanığın temyiz itirazları yerinde bularak hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- 5237 Sayılı TCK'nın 191/1. maddesi (Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçu)
- 5275 Sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirleri Infazı Hakkında Kanun'un 231/1. maddesi (Mahkumların tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulabileceği)

10. Ceza Dairesi 2019/4210 E. , 2020/502 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : İSTANBUL 75. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
1) Sanığın kollukta ve kovuşturma aşamasında alınan savunmalarında atılı suçlamayı kabul etmemesi ve olay tutanağına göre farklı beyanlarda bulunması karşısında, vicdani kanı oluşturacak sayıda olay tutanağı tanığının duruşmaya usulüne uygun olarak çağrılıp, yöntemince bilgi ve görgülerine başvurularak suça konu uyuşturucu maddelerin nasıl ve nerede ele geçirildiğinin sorulması,
Sonucuna göre, dosyadaki diğer delillerle birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ile hüküm kurulması,
2) Kabule göre de; sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazına Silivri 8 Nolu L Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başladığı, sanığın cezaevinden tahliye edilmesi üzerine denetim dosyasının cezaevinde kayıtlı adresi olan İzmir"e yetkisizlikle gönderildiği, İzmir Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne başvurması için çıkartılan çağrı yazısının iade gelmesi üzerine denetim dosyasının sanığın MERNİS adresinin bulunduğu Karşıyaka"ya gönderildiği, Karşıyaka Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne başvurması için çıkartılan çağrı yazısının iade gelmesi üzerine aynı adreste Tebligat Kanununun 35. maddesi uyarınca tebliğ edildiği, Karşıyaka Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne başvurmaması üzerine ikinci bir uyarı yapılmadan dosyasının kaydının kapatıldığı görülmekle, sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uymamakta ısrar etmesinin şartlarının oluşmaması nedeniyle, 24/06/2013 tarihli 2012/1256 esas ve 2013/951 karar sayılı tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararının infazının devamına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, mahkûmiyet kararı verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 22.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.