SGK Başkanlığı adına Av. R.. E.. ile E.. Ö.. aralarındaki alacak davası hakkında Taşköprü Asliye Hukuk (İş) Mahkemesinden verilen 29.06.2015 günlü ve 2013/105 Esas, 2015/148 Karar sayılı hükmün, davacı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

6099 sayılı Kanunun 5. maddesi ile eklenen fıkra da gözetildiğinde, 7201 sayılı Kanunun 21. maddesinde, “Kendisine tebligat yapılacak kimse veya yukarıdaki maddeler mucibince tebligat yapılabilecek kimselerden hiçbiri gösterilen adreste bulunmaz veya tebellüğden imtina ederse, tebliğ memuru tebliğ olunacak evrakı, o yerin muhtar veya ihtiyar heyeti azasından birine veyahut zabıta amir veya memurlarına imza mukabilinde teslim eder ve tesellüm edenin adresini ihtiva eden ihbarnameyi gösterilen adresteki binanın kapısına yapıştırmakla beraber, adreste bulunmama halinde tebliğ olunacak şahsa keyfiyetin haber verilmesini de mümkün oldukça en yakın komşularından birine, varsa yönetici veya kapıcıya da bildirilir. İhbarnamenin kapıya yapıştırıldığı tarih, tebliğ tarihi sayılır.

Gösterilen adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olup, muhatap o adreste hiç oturmamış veya o adresten sürekli olarak ayrılmış olsa dahi, tebliğ memuru tebliğ olunacak evrakı, o yerin muhtar veya ihtiyar heyeti azasından birine veyahut zabıta amir veya memurlarına imza karşılığında teslim eder ve tesellüm edenin adresini ihtiva eden ihbarnameyi gösterilen adresteki binanın kapısına yapıştırır. İhbarnamenin kapıya yapıştırıldığı tarih, tebliğ tarihi sayılır. Muhtar, ihtiyar heyeti azaları, zabıta amir ve memurları yukarıdaki fıkralar uyarınca kendilerine teslim edilen evrakı kabule mecburdurlar.”

Yine, 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 22.maddesinde ise “Muhatap yerine kendisine tebliğ yapılacak kimsenin görünüşüne nazaran onsekiz yaşından aşağı olmaması ve bariz bir surette ehliyetsiz bulunmaması lazımdır.” düzenlemesi yer almaktadır.

Temyize konu hükmün, kendisini vekil ile temsil etmeyen davalı asilin gıyabında verildiği ve gerekçeli kararın davalı asilin mernis adresine, evrakta yazılı olduğu üzere tebliğ imkansızlığı nedeniyle Tebligat Kanunun 21/2.maddesine göre sadece köy muhtarına yapıldığının belirtildiği, ihbarnamenin davalı asilin kapısına yapıştırıldığına ve tarihine ilişkin bir işlemin yapılmadığı, devamında yine davacı

Kurumun temyiz başvuru dilekçesinin davalı asilin aynı adresine yapıldığı halde bu kez tebliğ evrakına davalı ile aynı konutta oturduğu yazılı, yaşına yahut ehliyetine ilişkin herhangi bir tespitte bulunulmayan torunu imzasına tebliğ edildiğinin belirtildiği bu itibarla; davalı asile yapılan tebligatın yukarıda anılan yasal hükümler uyarınca usulüne uygun olarak tebliğ edilmediği anlaşılmış olup, davalının yerleşim yeri adresine yöntemince gıyabi hükmün tebliğ edilerek, yasal temyiz süresi geçtikten sonra gönderilmek üzere dosyanın mahalline GERİ ÇEVRİLMESİNE, temyiz itirazlarının bu noksanlıklar giderilip dosya geldikten sonra incelenmesine 22.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.