22. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/21115 Karar No: 2019/7512 Karar Tarihi: 03.04.2019
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/21115 Esas 2019/7512 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2017/21115 E. , 2019/7512 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ:İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ: ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı vekili, müvekkilinin davalı iş yerinde müşteri hizmetleri yönetmeni olarak çalıştığını ve fazla mesai yaptığını ancak ücretlerinin ödenmediğini iddia ederek fazla çalışma alacağı ile yıllık izin ücreti alacağının hüküm altına alınmasını istemiştir. Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir. 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Taraflar arasında, fazla çalışma ücreti alacağı bakımından uyuşmazlık bulunmaktadır. Somut olayda, davacı işçi, davalıya ait işyerinde değişik şubelerde operasyon yönetmeni olarak çalışmıştır.Mahkemece, 01.09.2010-30.11.2012 tarihleri arasındaki dönem için tanık beyanlarına göre, davacının haftanın 5 günü 08.30-21.00 saatleri arasında 1,5 saat ara dinlenme yaparak ve ayda iki kez cumartesi günleri 10.00-16.00 saatleri arası yarım saat ara dinlenme yaparak çalıştığı ve iş sözleşmesinde fazla çalışmaların ücrete dahil olduğu yönünde düzenleme olmasından dolayı yıllık 270 saatin mahsubu ile davacının haftalık yedi saat fazla çalışmasının bulunduğu kabul edilmiştir. Her ne kadar mahkemece tanık beyanlarına göre, davacının haftanın beş günü saat 21.00"a kadar çalıştığı sonucuna varılmış ise de, öncelikle belirtmek gerekir ki, dinlenen her iki davacı tanığının da işverene karşı aynı nitelikte dava açmış olmaları sebebiyle husumetlerinin bulunduğu anlaşılmakta olup, salt husumetli tanık anlatımlarıyla sonuca gidilmesi mümkün değildir. Diğer taraftan, dinlenen davalı tanıklarının beyanlarından saat 20.00"dan sonraki çalışmaların istisnai nitelikte olduğu anlaşılmaktadır. Bu duruma göre, davacının saat 20.00"dan sonraki çalışmalarının istisnai nitelikte olduğu değerlendirilerek hafta içi çalışma süresi yönünden davacının 08.30-20.00 saatleri arasında çalıştığının kabulüne göre fazla çalışma ücreti alacağının hesaplanması dosya kapsamına daha uygun düşecektir.Buna göre, fazla çalışma ücreti alacağının hüküm altına alınması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.