Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2011/9439 Esas 2012/2941 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki rücuen tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, davalıya ait, müvekkili şirkete trafik sigortalı aracın, ehliyetsiz sürücünün kullanımında iken karıştığı kazada hasarlanan araç için ödenen 4.000.00 TL’nın Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası Genel Şartlarının B.4.c. maddesi uyarınca faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, duruşmaya gelmemiş ve davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere, benimsenen bilirkişi raporuna ve kusur durumuna göre, davanın kısmen kabulüne, 2.580.78 TL’nın faiziyle birlikte davalıdan tahsiline, fazla istemin reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, toplam 4.000.00 TL’lık alacak için istemde bulunmuş, mahkemece, 2.580.78 TL yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
07.10.2004 tarih, 25606 Sayılı Resmi Gazetede yayınlanan ve 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5236 Sayılı Kanun ile 1086 sayılı HUMK.’na eklenen ek madde 4 ile aynı yasanın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2011 tarihinden itibaren 1.540.00 TL’na çıkarılmıştır.
Temyize konu karar, anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği
gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz dilekçesinin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin reddedilen kısma ilişkin temyiz dilekçesinin REDDİNE ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 12.3.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.