Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/1286 Esas 2018/5035 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Sanık ... hakkında mahkumiyet, diğer sanıklar hakkında beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Müşteki ...’in dava ve duruşmadan haberdar edilmesine rağmen CMK"nın 237. maddesi uyarınca kovuşturma evresinde sahip olduğu davaya katılma hakkını kullanmadığı ve bu itibarla da temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmakla isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Sanık ... hakkında tefecilik suçundan verilen beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın hakkında mahkumiyet kararı verilen sanık ...’la beraber işlediği iddia edilen tefecilik suçunun; Adnan’ın yanında çalıştığı 2004 yılında yürürlükte olan 2279 sayılı Kanunun 17. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibariyle 765 sayılı TCK"nın 102/4 ve 104/2. maddelerine göre 7 yıl 6 aylık asli ve ilaveli zamanaşımı süresine tabi olduğu, suç tarihi olan 2004 yılı ile hüküm günü arasında zamanaşımı süresinin gerçekleştiği ve düşme kararı verilmesi gerektiği halde beraat hükmü kurulması kanuna aykırı, temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca sanık hakkında açılan davanın zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
3-Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmü ile diğer sanıklar haklarındaki beraat hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
.../...
-2-



Sanık ...’nın Kaya İkrazatçılık isimli işyerinin sahibi olduğu, ikrazatçılık faaliyeti dışında aylık %15 faiz karşılığında borç para verdiği, bu işlemleri kayıt altına almadığı, borç verme işlemlerini diğer sanıklar üzerinden yürütmek suretiyle sanıkların iştirak halinde tefecilik suçunu işledikleri iddia edilmiş olması karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması açısından 2279 sayılı Kanunun 9. maddesinde göre; "Ödünç para verme işlerinde ve mevduat kabulünde alınacak ve verilecek azami faiz nispetleri ile temin edilecek sair menfaatlerin ve tahsil edilecek masrafların mahiyet ve azami hadlerini tayine ve bunların mer"iyet zamanlarını tespite Bakanlar Kurulu yetkilidir." hükmü de gözetilerek suç tarihleri olan 2004 ile 2008 yılları arasında Bakanlar Kurulunca belirlenen ikrazatçılık faiz oranları tespit edilerek, sanıklardan faiz karşılığı borç para alan kişilerin yeniden beyanlarına başvurularak ödedikleri faiz miktarı sorularak, Bakanlık tarafından belirlenen faiz oranlarını aşıp aşmadığının saptanmasından sonra gerektiğinde konusunda uzman bir bilirkişiden de rapor alınması, sonucuna göre diğer sanıkların iştirak durumlarının da tartışılarak hukuki durumlarının tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde mahkumiyet ve beraat hükümleri kurulması,
Kabule göre;
Bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda birden fazla kişiye kazanç elde etmek amacıyla ödünç para vermek suretiyle zincirleme şekilde tefecilik suçunu işleyen sanık ... hakkında TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanık ... müdafii, katılan ... vekili ve O yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03/07/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.








Yzl. İşl. Md.

Y/Ç