Mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/8889 Esas 2020/12173 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/8889
Karar No: 2020/12173
Karar Tarihi: 05.11.2020

Mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/8889 Esas 2020/12173 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında mala zarar verme suçundan açılan davada, görgüye dayalı bir delil olmadığı ve soyut beyanlar dışında herhangi bir kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği için beraat kararı verilmesi gerekirken, mahkumiyet kararı verilmiş. Ayrıca, sanık ve mağdurun birlikte ikamet ettiği ve sanık hakkında şahsi cezasızlık sebebinin var olduğunun anlaşıldığı için ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanunlar bakımından ise, suçun uzlaştırma kapsamına alınan TCK 151/1. maddesiyle uyumlu hükümler uyarınca uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması gerektiği vurgulanmıştır. (5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi)

2. Ceza Dairesi 2020/8889 E. , 2020/12173 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanığın tüm aşamalarda üzerine atılı suçu işlemediğini; belirtmesi karşısında olaya dair görgüye dayalı bir bir bilgisi bulunmayan katılanın suç atma niteliğindeki soyut beyanları dışında, sanığın atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, mahkumiyetine yeter nitelikte, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediğinden beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
2-Sanık ve katılanın, olay tarihinde ve bir süre öncesinde birlikte ikamet ettiklerinin ve sanık hakkında TCK"nın 167/1-c maddesi uyarınca, şahsi cezasızlık sebebinin var olduğunun anlaşılması karşısında, sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
3-02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK"nın 151/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaştırma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 05/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.