11. Ceza Dairesi Esas No: 2019/4965 Karar No: 2020/6681 Karar Tarihi: 10.11.2020
Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/4965 Esas 2020/6681 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişinin resmi belgede sahtecilik suçundan mahkumiyetine hükmetti. Ancak bu kararın gerekçesi yeterli değildi ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu, sanık müdafinin temyiz nedenlerinin yerinde olduğunu belirtti. CMK'nin 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasına dair kararda, CMK'nin 34 ve 230. maddeleri ile Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 141/3 maddeleri gereği iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler, mevcut delillerin tartışılması, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi gerektiği belirtildi. Bu nedenle, kararın diğer yönleri incelenmeden bozulmasına karar verildi. Kararda geçen kanun maddeleri: CMK'nin 231/11, 34, 230 ve Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 141/3.
11. Ceza Dairesi 2019/4965 E. , 2020/6681 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Resmi belgede sahtecilik HÜKÜM : Mahkumiyet
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 18.11.2014 tarihli 2013/830 Esas ve 2014/502 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere; CMK"nin 231/11. maddesine göre hükmün açıklanmasına dair kararda, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 141/3, CMK"nin 34 ve 230. maddeleri uyarınca gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi, bu delillere göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması, delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiğinden; somut olayda sanığın sabit kabul edilen fiilinin ne olduğu belirtilip buna dayanak olan deliller gösterilip tartışılmadan gerekçesiz hüküm kurulması, Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca diğer yönleri incelenmeyen hükmün BOZULMASINA, 10/11/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.