7. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/37971 Karar No: 2016/21030 Karar Tarihi: 13.12.2016
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2016/37971 Esas 2016/21030 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davalı işveren tarafından işçiye yıllık ücretli izin kullanma veya buna dayanarak ücret alacağı isteminde bulunamayacağı belirtilerek, davacının çalışmasının mevsimlik iş olarak değerlendirildiği ve bu nedenle izin talebinin reddedildiği hukuki bir davada yerel mahkemenin kararı, Yargıtay 7. Hukuk Dairesi tarafından bozulmuştur. Bu kararın sebebi, mevsimlik işlerde yıllık ücretli izin hükümlerinin uygulanamayacağıdır. 4857 sayılı Kanun'un 53. maddesinin üçüncü fıkrası mevsimlik işlerde yıllık ücretli izinlere ilişkin hükümlerin uygulanamayacağını açıkça belirtmektedir. İş sözleşmelerinin, ertesi yılın faaliyet dönemi başına kadar ara vermeyi gerektirdiği işler mevsimlik iş olarak değerlendirilir.
7. Hukuk Dairesi 2016/37971 E. , 2016/21030 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :İş Mahkemesi
YARGITAY İLAMI
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen Direnme kararı süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmekle temyiz isteğinin süresinde olduğu ve Dairemizin 6352 sayılı Kanun"un 40 ıncı maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"nun Geçici 2"nci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü; Dairemiz ile yerel mahkeme arasındaki uyuşmazlık, davacının çalışmalarının mevsimlik işçilikte geçip geçmediği noktasında toplanmaktadır. Dairemizin “...4-Davacının mevsimlik işçi olarak çalışıp çalışmadığı hususu taraflar arasında tartışmalıdır. Çalışmanın sadece yılın belirli bir döneminde sürdürüldüğü veya tüm yıl boyunca çalışılmakla birlikte çalışmanın yılın belirli dönemlerinde yoğunlaştığı işyerlerinde yapılan işler mevsimlik iş olarak tanımlanabilir. Söz konusu dönemler işin niteliğine göre uzun veya kısa olabilir. Her zaman aynı miktarda işçi çalıştırmaya elverişli olmayan ve işyerinde yürütülen faaliyetin niteliğine göre işçilerin her yıl belirli sürelerde yoğun olarak çalıştıkları ve fakat yılın diğer dönemlerinde iş sözleşmelerinin, ertesi yılın faaliyet dönemi başına kadar ara vermeyi gerektirdiği işler mevsimlik iş olarak değerlendirilir. 4857 sayılı Kanunun 53 üncü maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca, mevsimlik işlerde yıllık ücretli izinlere ilişkin hükümler uygulanamaz. Bir başka anlatımla, mevsimlik işçi İş Kanununun yıllık ücretli izin hükümlerine dayanarak, yıllık ücretli izin kullanma veya buna dayanarak ücret alacağı isteminde bulunamaz. Somut olayda, davacı davalı işverene ait iki ayrı otelde yaz ve kış ayrı ayrı çalıştırılmıştır. Ancak davacının hizmet döküm cetvelinin incelenmesinde davacının yazlık otelden Ekim ayı sonunda ayrılıp kışlık otelinde Ocak ayında bildirimin yapıldığı ve yıllık bildirimlerin hiçbir zaman 330 günün üzerine çıkmadığı görülmektedir. İki işyeri arasındaki bildirimlerde de bir düzenin olduğu ve bu çalışmanın aralıklı çalışma değil, mevsimlik çalışma olarak kabulü gerektiği anlaşılmaktadır. Bu durumda, mevsimlik olarak çalışan işçinin yıllık ücretli izin hakkı ve dolayısiyle de izin ücreti talep hakkı bulunmadığından bu talebin reddi gerekirken hatalı değerlendirme ile yazılı gerekçeyle kabulüne karar verilmesi yasaya aykırı olup karar bozulmalıdır.“ gerekçesi ile verdiği bozma kararının usul ve yasaya uygun olmasına, yerleşik uygulamanın da bu yönde bulunmasına göre direnme kararının yerinde olmadığı anlaşıldığından, temyiz incelemesi yapılmak üzere dosyanın 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun Geçici Ek 2"nci maddesi uyarınca yetkili ve görevli YARGITAY HUKUK GENEL KURULU"NA GÖNDERİLMESİNE, 13/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.