5015 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/35037 Esas 2020/926 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/35037
Karar No: 2020/926
Karar Tarihi: 04.02.2020

5015 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/35037 Esas 2020/926 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararında sanıklara tebliğ edilen gerekçeli kararın usulsüz olduğu belirtilmektedir. Tebligatın usulsüz olduğu sebebi ise sanıkların MERNİS adreslerine Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre yapılan gerekçeli karar tebligatlarıdır. Bu nedenle, gerekçeli kararın sanıklara usulüne uygun şekilde tebliğ edilmesi gerektiği vurgulanmış ve temyiz edilmesi halinde ek tebliğname düzenlenerek dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na gönderilmesi kararlaştırılmıştır. Suç olarak ise 5015 sayılı Kanuna Aykırılık gösterilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10. maddesi ve 11/01/2011 tarih ve 6099 sayılı Kanun'un 3. maddesi ile eklenen \"Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır\" hükmüdür.

19. Ceza Dairesi 2019/35037 E. , 2020/926 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5015 sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10. maddesine 11/01/2011 tarih ve 6099 sayılı Kanun"un 3. maddesi ile eklenen "Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır" hükmü nazara alındığında, sanıklara aynı zamanda MERNİS adresi de olan ve kovuşturma aşamasındaki savunmasında bildirdiği adrese öncelikle Tebligat Kanunu"nun 10. ve 21/1. ibareli tebligat çıkartılması gerekirken doğrudan sanıkların MERNİS adreslerine Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre yapılan gerekçeli karar tebligatlarının usulsüz olduğu anlaşıldığından,
Gerekçeli karar sanıklara usulüne göre tebliğ edildikten sonra kararın temyiz edilmesi halinde bu temyizlere ilişkin ek tebliğname de düzenlendikten sonra iadesi için dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE, 04.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.