Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/399 Esas 2015/14 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet


Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen hırsızlık eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Yasaya uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve öngörülen suç tipine uyduğu,
a) Sanığın eylemi 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b ( 6545 sayılı Yasanın 62.maddesi ile değişik 142/2-h) maddesine uyduğu halde, aynı Yasanın 142/1-e maddesi uyarınca hüküm kurulmuş ise de ; bu husus sonuca etkili görülmediğinden bozmayı gerektirmediği,
b) Sanığın, kararı kesinleşen diğer sanıklar ... ve ... ile birlikte, önceden 2015/399 aldıkları karar doğrultusunda, hırsızlık suçuna teşebbüs ettiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 39/1-c maddesinin ve koşulları oluşmadığı halde aynı Yasanın 145.maddesinin uygulanmayacağının gözetilmemesi, karşı temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Cezanın eliştir dışında yasal bağlamda uygulandığı, anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
5237 sayılı TCK"nın 53/1-c maddesinde yer alan hak yoksunluğunun süresi ve kapsamı açısından anılan Kanun maddesinin 3. fıkrası hükmünün gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık ..."nin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılıklar, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktaları tebliğnameye aykırı olarak, TCK’nın 53/1. maddesinin (c) bendindeki hak yoksunluğunun, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıvermeye kadar uygulanması, biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hüküm, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 13/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.