MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar ..., ... ile ... hakkında hırsızlık ve ... ile ... hakkında mala zarar verme suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü,
I-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Sanığın gönderdiği 26.11.2018 tarihli dilekçeyle cezasının onanmasınını istediği dikkate alınarak, temyiz talebinden feragat nedeniyle dosyanın incelenmeden mahkemesine gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE,
II-Sanıklar ... ile ... hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Dosya kapsamına göre, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanıkların, müştekinin kilitli aracının kapısını açarak, düz kontak yapmak suretiyle aracı çaldıkları olayda; sanıkların eylemlerinin 18/06/2014 tarihli 6545 sayılı Yasa ile değişik TCK’nun 142/2-h maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden, eylemin vasıflandırmasında yanılgıya düşülerek aynı Kanun"un 142/1-e maddesi uyarınca hüküm kurulması suretiyle sanıklar hakkında eksik ceza tayini,
2-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 21/01/2014 tarih, 2013/2-686 Esas ve 2014/19 Karar sayılı kararında belirtildiği gibi mala zarar verme suçunun konusu ile hırsızlık suçunun konusunun aynı taşınır mal olması halinde, ayrıca mala zarar verme suçundan da ceza verilmemesi gerekmektedir. Ancak hırsızlık eylemi gerçekleştirilirken suça konu mal dışında bir başka eşyaya zarar verilmiş ise, mala zarar verme suçu ayrıca gerçekleşecektir. Somut olay değerlendirildiğinde; sanıkların çaldıkları araca yakarak zarar verdikleri anlaşıldığından, mala zarar verme suçundan beraatleri yerine yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ile ...’nın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, hırsızlık suçu yönünden aleyhe temyiz bulunmadığından 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanıkların kazanılmış haklarının gözetilmesine, 30.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.