Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/3858 Esas 2020/474 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3858
Karar No: 2020/474

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/3858 Esas 2020/474 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Batman 4. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkûm oldu ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandı. Ancak sanığın daha önce aynı suçtan başka bir dava nedeniyle verilmiş ve kesinleşmiş bir tedavi veya denetimli serbestlik tedbiri bulunmadığı anlaşıldı. Bu nedenle, 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartları bulunmadığı için, sanığa önce tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandı ve bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal ettiği için yargılamaya devam edildi ve hüküm kuruldu. Mahkeme, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının 1. cümlesinin infaz aşamasında dikkate alınmasını uygun görerek sanığın mahkûmiyetini onadı. Kanun maddelerine göre sanık lehine uygulama şartları bulunmadığı için önce tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedildi, ancak sanık tedbirin yükümlülüklerini ihlal ettiği için yargılamaya devam edildi ve mahkûm oldu.

10. Ceza Dairesi 2019/3858 E. , 2020/474 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : BATMAN 4. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle mahkûmiyet

Dosya incelendi
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş ve suç tarihinde infaz edilmekte olan herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı gözetilerek, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının 1. cümlesinin uygulanmasının infaz aşamasında dikkate alınması mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 22.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.