Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/398 Esas 2015/10 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/398
Karar No: 2015/10
Karar Tarihi: 13.04.2015

Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/398 Esas 2015/10 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde hırsızlık suçundan yargılanan sanıklar mahkum edilmiştir. Temyiz sürecinde yapılan incelemede suç tarihindeki bir yanlış yazım dışında reddi nedeni bulunmamıştır. Sanıkların suçlarının kanıtlandığı, cezaların yasal çerçevede uygulandığı ve başkaca temyiz nedeni olmadığı belirtilmiştir. Ancak, yargılama giderleri konusunda yapılan hükümle ilgili olarak CMK'nın 326/2. maddesine aykırı davranılmıştır. Bu nedenle, yargılama giderinin sanıkların payları oranında ayrı ayrı alınarak hazineye kaydedilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddesi detaylı bir şekilde açıklanmamıştır.

22. Ceza Dairesi 2015/398 E. , 2015/10 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Karar başlığına 15.03.2001 olan suç tarihinin,14.03.2001 olarak yazılması, mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak kabul edilmiştir.
Sanıklara yükletilen eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanıklar tarafından işlendiğinin Yasaya uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Yasada öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezaların yasal bağlamda uygulandığı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Suçu birlikte işleyen sanıklardan neden oldukları yargılama giderlerinin “ayrı ayrı” yerine, “eşit olarak” alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Yasaya aykırı, sanıklar ... ve ... savunmanlarının temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye aykırı olarak,yargılama gideri ile ilgili hüküm fıkrasının çıkarılarak yerine, “Sebebiyet verdikleri
yargılama giderin sanıklardan payları oranında ayrı ayrı alınarak hazineye gelir kaydına” ibaresinin eklenmesi biçiminde DÜZELTİLMESİNE ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükmün bu bağlamda ONANMASINA, 13.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.