MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Sanığın çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkûmiyetine dair Bafra Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 09.11.2017 gün ve 2017/56 Esas, 2017/137 Karar sayılı hükümlere ilişkin istinaf başvurusunun çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümler yönünden esastan reddine, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hüküm yönünden kabulüyle hükmün kaldırılarak bu suçtan mahkûmiyetine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle, 5271 sayılı CMK"nın 299/1. maddesi gereğince takdiren duruşmasız yapılan incelemede gereği düşünüldü:
Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Hükmedilen cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a. maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafisinin anılan hükme ilişkin temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 141, 5271 sayılı CMK"nın 34/1, 230 ve 289/1-g maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının, Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olmasının zorunlu olduğu, bu kapsamda gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılarak değerlendirilmesi, hükme esas alınıp reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi, ulaşılan kanaat ve sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiili ile bunun hukuki nitelendirmesinin yapılması suretiyle delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği, bu kapsamda ilk derece mahkemesi kararının gerekçesinde yer alan sübut değerlendirmesinde hangi delile neden itibar edildiği hususunda açıklama yapılması gerekirken sadece sanık savunmasına neden itibar edilmediği belirtilip buna karşılık mağdurenin tutarsız, dosya içinde bulunan doktor raporu ve tanık anlatımıyla çelişen beyanlarının ne şekilde kabul edildiği de açıklanmaksızın, CMK"nın 230. maddesinde belirtildiği gibi gerekçe içermeyecek şekilde hüküm kurulması suretiyle aynı Kanunun 289/1-g. maddesine muhalefet edilmesi,
İlk derece mahkemesi ile Bölge Adliye Mahkemesi tarafından kabul edilen eylemde kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun kanuni unsurları itibarıyla oluşmadığı tüm dosya içeriğinden anlaşıldığından, Bölge Adliye Mahkemesince anılan hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü ile hükmün kaldırılarak sanığın bu suçtan beraati yerine, anılan hükmün kaldırılarak tekrar mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 20.06.2018 gün ve 2018/448 Esas, 2018/1821 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs suçundan kurulan hüküm yönünden esastan reddine dair verilen karar ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hüküm yönünden istinaf başvurusunun kabulüyle hükmün kaldırılarak bu suçtan mahkumiyetine dair kurulan hükmün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmesine 10.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.