Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/8030 Esas 2019/8569 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/8030
Karar No: 2019/8569
Karar Tarihi: 30.05.2019

Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/8030 Esas 2019/8569 Karar Sayılı İlamı

Özet:

17. Ceza Dairesi, Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararı ele almaktadır. Sanık, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, suç tarihinde yürürlükte olan TCK'nın 165. maddesi gereği adli para cezasına da hükmedilmesi gerekirken, sadece hapis cezası verilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin 2015 tarihli kararı gereği adli para cezası, hükümden sonra infaz aşamasında da mahallinde uygulanabileceği için, dosya bozulmamıştır. Mahkeme, sanığın temyiz nedeninin yerinde olmadığına karar vermiş ve hükmün onanmasına karar vermiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 165. maddesi, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunu düzenlemektedir.
- Anayasa Mahkemesi'nin 2015/85 sayılı kararı, TCK'nın 53. maddesinin 1. numaralı fıkrasının b bendine yönelik iptal kararını içermektedir. Bu karar, adli para cezasının hükümden sonra da infaz edilebileceğini belirtmektedir.

17. Ceza Dairesi 2018/8030 E. , 2019/8569 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü,
5237 sayılı TCK’nun 165. maddesinde düzenlenen suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunun işlenmesi halinde altı aydan üç yıla kadar hapis ve bin güne kadar adli para cezasıyla cezalandırılacağı belirlenmiş olduğu halde, sanık hakkında sadece hapis cezasından hüküm kurulduğu anlaşılmakla, adli para cezasına hükmedilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından, Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ...’ın temyiz nedeni yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 30.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.