Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/10872 Esas 2016/10794 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/10872
Karar No: 2016/10794
Karar Tarihi: 15.12.2016

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/10872 Esas 2016/10794 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık işyerinde bulunan yağ eritme kazanını kiralanandan tahliyesine karar verilmesi üzerine katılana iade etmeyerek hurdacıya satmak suretiyle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilerek mahkumiyet kararı verildi. Ancak, sanığın kiralanan işyerini kendi nam ve hesabına işletmesi nedeniyle suç nitelendirilmesinde yanılgıya düşüldüğü belirtilerek mahkumiyet kararı bozuldu. Ayrıca, yeterli gerekçe gösterilmeden sanık hakkında tayin edilen adli para cezasının alt sınırının üzerinde belirlenmesi hatalı bulundu. Kararda, TCK'nın 155/2, 50/1-a ve 52. maddeleri yer almaktadır. TCK'nın 155/1. maddesinde güveni kötüye kullanma suçunun tanımı yapılmaktadır. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 19.06.2007 tarihli ilamında ise, adli para cezası öngören suçlarda hapis cezasının alt sınırından tayin edilmesi halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırından tayin edilmesi gerektiği belirtilmektedir.

23. Ceza Dairesi 2015/10872 E. , 2016/10794 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 50/1-a ve 52. maddeleri gereğince hapisten çevrili 7.300 TL ve doğrudan verilen 2.000 adli para cezası ile mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılana ait işyerini içerisinde bulunan yağ eritme kazanı ile birlikte kiralayan sanığın, kiralanandan tahliyesine karar verilmesi üzerine işyerinde bulunan yağ eritme kazanını katılana iade etmeyerek hurdacıya satmak suretiyle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia ve kabul olunan somut olayda,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanığın kiralanan işyerini kendi nam ve hesabına işletmesi, dolayısıyla sanık ile katılan şirket arasında bir hizmet ilişkisi bulunmaması karşısında; sanığın eyleminin TCK"nın 155/1. maddesinde tanımlanan güveni kötüye kullanma suçunu oluşturmasına karşın suçun nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyet kararı verilmesi,
2) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E., 2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının alt sınırın üzerinde “100 gün” olarak tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15/12/2016 gününde oybirliği ile karar verildi.