Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/154 Esas 2019/172 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/154
Karar No: 2019/172
Karar Tarihi: 15.1.2019

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/154 Esas 2019/172 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı tarafından açılan tazminat davasına bakan Ticaret Mahkemesi, görev uyuşmazlığı nedeniyle Yargıtay'a başvurulmuş ve Yargıtay 20. Hukuk Dairesi, 4. Asliye Ticaret Mahkemesi'ni yargı yeri olarak belirlemiş. Dava, 4. Asliye Ticaret Mahkemesi tarafından reddedilmiş ve karara davacı vekili kanun yoluna başvurmuş. 6100 sayılı HMK'nun 373/4 maddesi, bozma kararı sonrası yapılan kararlara temyiz yoluna başvurulabileceğini düzenlemekte olup, geçici 3/2 maddesi ise bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlara ilişkin kanun yolu denetiminin Yargıtay tarafından yapılmasını sağlamaktadır. Bu nedenle, 08/03/2017 tarihinde verilen kararın kanun yolu denetimi istinaf yolu ile yapılacağı ve ilgili Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi'nin görevli merci olduğu sonucuna varılmıştır. Kanun maddelerinin amacı, Yargıtay'ın verdiği bozma kararları sonrası yapılan kararların yeniden Yargıtay denetimine girmesini ve istinaf yolu ile denetimin önüne geçilmesini sağlamaktır.

17. Hukuk Dairesi 2019/154 E. , 2019/172 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
-K A R A R-
Davacı tarafça tazminat istemiyle açılan davaya bakan ... 4. Asliye Ticaret Mahkemesi ve ... 7. Tüketici Mahkemesi arasında çıkan olumsuz görev uyuşmazlığı, ... 4. Asliye Ticaret Mahkemesi’ni yargı yeri olarak belirleyen Yargıtay 20. Hukuk Dairesi’nin 04/12/2015 gün ve 2015/12930-2015/12261 sayılı ilamı ile giderilmiştir.
Yargı yeri olarak belirlenen ... 4. Asliye Ticaret Mahkemesi tarafından dava yürütülmüş ve 08/03/2017 tarih ve 2016/129-2017/188 sayılı karar ile davanın reddine karar verilmiştir.
İşbu karara karşı, davacı vekilince kanun yoluna başvurulmuştur.
6100 sayılı HMK"nun 373/4 maddesi; "Yargıtayın bozma kararı üzerine ilk derece mahkemesince bozmaya uygun olarak karar verildiği takdirde, bu karara karşı temyiz yoluna başvurulabilir." hükmünü, geçici 3/2 maddesi; "Bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26/9/2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ilâ 454 üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunur. Bu kararlara ilişkin dosyalar bölge adliye mahkemelerine gönderilemez." hükmünü içermektedir.
Yukarıda açıklanan yasa maddelerinin düzenleniş amacı, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlara karşı Yargıtay yoluna başvurulmasını ve karar kesinleşinceye kadar kanun yolu denetiminin Yargıtay tarafından yapılmasını sağlamaktır. Diğer bir anlatımla,
Yargıtay’ın verdiği bozma kararları üzerine verilen kararların tekrar Yargıtay denetiminden geçmesi, eş söyleyişle Yargıtay kararının istinaf yolu ile denetlenmesinin önüne geçilmesi amaçlanmıştır.
Somut uyuşmazlıkta; iki mahkeme arasında çıkan olumsuz görev uyuşmazlığı, yargı yerini belirleyen Yargıtay 20. Hukuk Dairesi’nin kararıyla giderilmiştir. Diğer bir anlatımla, davada Yargıtay’ın bir temyiz denetimi söz konusu değildir. Bu itibarla, 08/03/2017 tarihinde verilen ve daha önce Yargıtay denetiminden geçmeyen kararın kanun yolu denetimi "İstinaf" olup, görevli merciinin ilgili Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi olduğu anlaşıldığından, dosyanın ilgili Bölge Adliye Mahkemesi’ne gönderilmek üzere ilk derece mahkemesine İADESİNE, 15.1.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.