MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi ... Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ..."e vesayeten ... ve ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ... aleyhine 16/04/2010 gününde verilen dilekçe ile trafik kazası sonucu yaralanma nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 07/06/2018 günlü karara karşı davacı vekili ve davalılardan ... vekilinin istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede; istinaf başvurusunun kısmen kabulüne, HMKm.353/1-b.2 maddesi uyarınca düzelterek yeniden esas hakkında karar verilmek üzere ... 6. Asliye Hukuk Mahkemesinin verdiği 26/09/2017 tarih 2016/66 esas -2017/309 sayılı kararının kaldırılmasına, davanın kısmen kabulüne dair verilen 26/03/2019 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili ve davalılardan ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Davacıların temyiz istemleri yönünden:
Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362/1-a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK’ya eklenen Ek Madde 1’de öngörülen yeniden değerleme oranı dikkate alındığında 2019 yılı için 58.800 TL’dir. HMK 362/1-a ve 362/2. maddeleri gereğince temyiz edenin sıfatına göre hükmedilen ya da mahkemece kabul edilmeyen bölümünün miktar veya değeri 58.800 TL’yi geçmeyen davalara ilişkin bölge adliye mahkeme kararlarının temyizi kabil değildir.
İhtiyari dava arkadaşı olan davacılar yönünden temyiz sınırı her dava arkadaşının davası için ayrı ayrı belirlenecektir. Aralarında ihtiyari dava arkadaşlığı bulunan davacılar bakımından temyize konu edilen miktarlar, yukarıda belirtilen temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararı kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyizinin istenilmesi halinde, Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi tarafından bu konuda temyiz dilekçesinin reddine karar verilebileceği gibi, verilmemiş olması halinde Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilecektir. Bu nedenle, davacıların temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.
2.Davalılardan ...’ın katılma yoluyla temyiz istemi yönünden:
Katılma yolu ile temyiz, asıl temyiz talebine sıkı sıkıya bağlıdır ve ona tabidir. HMK"nun 366. maddesi yollamasıyla 348. maddesinin 2. fıkrası gereğince asıl tarafın temyiz ettiği kararın temyizi kabil değilse temyiz süresini geçirmiş olan taraf cevap dilekçesi (katılma yolu) ile hükmü temyiz edemez. Temyiz yoluna başvuranın temyiz talebi Yargıtay tarafından esasa girilmeden reddedilirse, katılma yolu ile başvuranın temyiz talebi de reddedilir.
Davacıların temyiz dilekçesinin değer yönünden reddine karar verildiğine göre, katılma yolu ile kararı temyiz eden davalının da HMK"nun 348. maddesi gereğince temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenlerle davalılardan ...’ın temyiz dilekçesinin REDDİNE, davacıların temyiz dilekçesinin ise (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi hukuk dairesine GÖNDERİLMESİNE ve davacılar ile temyiz eden davalıdan peşin alınan harçların istekleri halinde geri verilmesine 09/12/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.