MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İşyeri dokunulmazlığının ihlali, kasten yaralama, hakaret, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet, temyiz isteminin reddi

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 06.03.2013 tarihli tebliğnamesinde “uygulama” başlığı altında 4 nolu bentte sanık ...’nin hakaret suçunu katılan ...’e karşı işlediği belirtilmişse de, suçun mağdurunun katılan ... yerine sehven ... olarak gösterildiği anlaşılmakla yapılan incelemede;
I-Sanık ... hakkında yaralama suçlarından (2 defa) kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, sanık hakkında doğrudan tayin olunan adli para cezalarının miktarına göre hükümler kesin nitelikte olduğu anlaşılmakla; yerel mahkeme tarafından CMUK.nın 315. maddesi uyarınca temyiz isteminin reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden, sanığın temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararın ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkında mala zarar verme, hakaret, işyeri dokunulmazlığını ihlal etme ve yaralama suçlarından kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz incelemesinde ise;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın atılı suçları işlemediğine ve cezaların miktarlarına yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 29.05.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.