Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/9540 Esas 2019/9013 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/9540
Karar No: 2019/9013
Karar Tarihi: 10.04.2019

Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/9540 Esas 2019/9013 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bursa 3. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm Bölge Adliye Mahkemesi'nde istinaf edilmiş ancak istinaf başvurusu esastan reddedilmiştir. Mağdur olan kızın babası olan sanık, mağdurun çelişkili ifadeleri ve hiçbir yan delille desteklenmeyen beyanı dışında suçun ev sahibi tarafından işlendiğini gösteren kanıt bulunamamıştır. Bu nedenle, sanığın müsnet suçu işlediği hususu şüphede kalmıştır. Bu nedenle, mahkûmiyet hükmü esastan reddedilmiş ve sanığın atılı suçtan tahliyesine karar verilmiştir. Kanuna aykırı olduğu düşünülen kararın bozulması için verilen kararda, 5271 sayılı CMK'nın 230/1-b. maddesi ve 289/1-g. maddesi de belirtilmiştir.

14. Ceza Dairesi 2018/9540 E. , 2019/9013 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Bursa 3. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 21.03.2018 gün ve 2017/642 Esas, 2018/93 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç tarihi dönem itibarıyla on dört yaşı içerisinde bulunan ve katılan Bakanlığa bağlı çocuk evinde kız kardeşiyle beraber kalıp, kız kardeşinin koruyucu aile yanına verilmesi üzerine belli aralıklarla yalnız yaşayan öz babası sanığın evinde misafir kalan mağdurenin aşamalarda değişen çelişkili anlatımları, savunma, uzman personelce düzenlenen 07.08.2017 günlü görüşme raporunda mağdurenin her seferinde babasının yanına kendi isteğiyle gidip mutlu bir şekilde döndüğü, farklı bir durumunun gözlemlenmediği yönünde belirtilen görüş ile tüm dosya içeriği nazara alındığında, hafif derecede mental retarde olan mağdurenin herhangi bir yan delille desteklenmeyen beyanı dışında kanıt bulunmayıp, mevcut haliyle sanığın müsnet suçu işlediği hususunun şüphede kaldığı, ilk derece mahkemesinin gerekçesinde yer alan sübuta ilişkin deliller ile de dosya içeriğinin çeliştiği anlaşıldığından, karşısında; 5271 sayılı CMK"nın 230/1-b. maddesine uygun düşmeyen gerekçeyle kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine yazılı şekilde esastan reddine karar verilmesi suretiyle aynı Kanunun 289/1-g. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 11.06.2018 gün ve 2018/1511 Esas, 2018/1315 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, bozma sebebine göre sanığın atılı suçtan TAHLİYESİNE, başka bir suçtan tutuklu veya hükümlü bulunmadığı takdirde derhal salıverilmesinin temini için ilgili yerlere müzekkere yazılmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğin Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 10.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.