MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : İşkence
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ... hakkında yapılan temyiz incelemesinde;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamada yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 3. maddesi "işkence yasağı"na ilişkin olup bu yasak kesin olarak öngörülmüştür. Demokratik toplumun temel değerlerinden birini teşkil eden işkence yasağı mutlak haklardandır, hiçbir şekilde istisnaya tabi tutulamaz, BM İşkence sözleşmesinin 2. maddesinde "hiçbir istisnai durum, ne savaş hali, ne de savaş tehdidi, iş siyasi istikrarsızlık veya herhangi bir olağanüstü hal işkencenin uygulanması için gerekçe gösterilmez. Bir üst görevlinin veya resmi merciin emri işkencenin haklılığına gerekçe kabul edilemez" şeklindeki düzenlemeler gözetildiğinde haksız tahrik veya hukuka uygunluk nedenlerinin uygulanmayacağını kesin bir şekilde ifade etmiştir. İnsan onurunun korunan en yüksek değerlerden olmasından hareketle işkence suçunda uygulama olanağı bulunmayan 5237 sayılı TCK.nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanarak sanığa eksik ceza tayin edilmesi,
Yasaya aykırı, Cumhuriyet Savcısı, katılan vekili ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321 ve 326/son maddeleri gereğince BOZULMASINA, 28.05.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.