MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 21/02/2017 tarih ve 2015/448 E- 2017/76 K. sayılı kararın davalılar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 22/11/2018 tarih ve 2018/529 E- 2018/1225 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin "ENERJİSA" ibareli tanınmış markaların sahibi olduğunu, davalı gerçek kişinin 2014/08423 sayılı "ENERSA" ibareli marka başvurusunda bulunduğunu, söz konusu başvuruya müvekkilince yapılan itirazın davalı Kurum tarafından nihai olarak reddedildiğini, alınan kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu, başvuru konusu ibare ile müvekkili markası arasında iltibasa yol açacak düzeyde benzerlik bulunduğunu, öte yandan 556 sayılı KHK"nın 8/4. maddesi karşısında da dava konusu başvurunun tescilinin mümkün bulunmadığını ileri sürerek, YİDK"in 2015-M-9204 sayılı kararının iptaline, tescili halinde dava konusu markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini istemiştir.
Davalı TPMK vekili, Kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı ... vekili, müvekkili başvurusu ile davacının itirazına mesnet markalar arasında iltibasa yol açacak düzeyde bir benzerlik bulunmadığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, davacının itirazına mesnet markaların asli unsurunu oluşturan "ENERJİSA" ibaresi ile başvuru konusu "ENERSA" ibaresi arasında 556 sayılı KHK’nın 8/1-b bendi anlamında benzerlik olduğu, başvuru kapsamındaki hizmetlerinin bir kısmının davacı markalarının kapsamında yer alan hizmetler ile benzer bulundukları, bu hizmetler yönünden 556 sayılı KHK’nin 8/1-b maddesi koşullarının oluştuğu, davacının "ENERJİSA" ibareli markanın enerji üretimi ve hizmetleri üzerinde tanınmış olduğu, başvuru kapsamındaki 556 sayılı KHK’nin 8/1-b maddesi koşullarının oluşmadığı hizmetler yönünden de 556 sayılı KHK"nın 8/4. maddesi koşullarının gerçekleştiği gerekçesiyle davanın kabulüne, YİDK"in 2015-M-9204 sayılı kararının iptaline, davalı adına tescilli markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmiştir.
Karara karşı davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince, aynı gerekçe ile İlk Derece Mahkemesi kararının yerinde olduğu gerekçesi ile davalılar vekillerinin istinaf isteminin esastan reddine karar verilmesini istemiştir.
Kararı, davalı TPMK vekili ve diğer davalı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalılar vekillerinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı TPMK"dan alınmasına, davalı ..."dan temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 20/11/2019
tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.