9. Hukuk Dairesi 2011/9215 E. , 2013/13633 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, işsizlik sigortası alacağı, fazla çalışma ücreti, izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti, prim ücreti ile saha tazminatı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 1.11.2002-19.8.2004 tarihleri arasında davalı işveren yanında şoför olarak çalıştığını, iş koşullarında aleyhe değişiklik ve fazla çalışma ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle iş sözleşmesini haklı olarak feshettiğini belirterek kıdem, ihbar, izin, prim, saha tazminatı, işsizlik sigortası, fazla çalışma, hafta ve genel tatil alacağını talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının iş sözleşmesini kendisinin feshettiğini, fazla çalışma iddiasının gerçek dışı olduğunu, iş sözleşmesinin 6. maddesinde fazla çalışmanın ücrete dahil olduğunun açıkça belirtildiğini, davacının sadece izin alacağı bulunduğunu ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu, fazla çalışma ve genel tatil çalışması yaptığı, izin alacağı bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
İş sözleşmelerinde fazla çalışma ücretinin aylık ücrete dahil olduğu yönünde kurallara sınırlı olarak değer verilmelidir. Dairemiz, 270 saatle sınırlı olarak söz konusu hükümlerin geçerli olduğunu kabul etmektedir. Fazla çalışmaların aylık ücret içinde ödendiğinin öngörülmesi ve buna uygun ödeme yapılması halinde, yıllık 270 saatlik fazla çalışma süresinin ispatlanan fazla çalışmalardan indirilmesi gerekir. İşçiye her ay ödenen ücret içinde fazla çalışmaların bir kısmının yer aldığı taraflarca kabul edildiğine göre 270 saatin 12 aya bölünmesi sonucu belirlenen 22.5 saat, her ay için kanıtlanan fazla çalışma süresinden indirilmelidir. İşçinin fazla çalışmasının kanıtlanamadığı veya çalışmaların karşılığının tam olarak ödendiği aylar için böyle bir indirime gidilmez.
Somut olayda Davalı tarafça ibraz edilen 2002 ve 2003 yılına ait İngilizce olarak düzenlenmiş iş sözleşmelerinin 3.1. maddesinde fazla çalışmanın ücrete dahil olduğu belirtilmiştir. Fazla çalışma hesabı yapılırken bu husus dikkate alınarak davanın fazla çalışma alacakları hesaplanmalıdır. Eksik inceleme ile hüküm kurulması hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 07.05.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
