MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 08.11.2018 tarihli 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı ilamı ile sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında suça konu faturalarn, 213 sayılı VUK’nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığından tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Suç tarihlerinin 2007 takvim yılında sahte fatura düzenleme yönünden en aleyhe kabul ile 31.12.2007, 2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçu yönünden en aleyhe kabul ile 31.12.2008, 2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçu yönünden en aleyhe kabul ile 31.12.2009, 2010 yılında sahte fatura düzenleme suçu yönünden ise 2007 yılı Ağustos ayından sonra herhangi bir KDV beyannamesi verilmemesi, dosya kapsamı ve Ba-Bs analizinde de 2010 Mayıs ayından sonra sahte fatura düzenlendiğine dair herhangi bir tespitin bulunmaması nedeniyle, en aleyhe kabulle 31/05/2010 olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sahte fatura düzenleme suçlarında her takvim yılında işlenen suçların birbirinden ayrı ve bağımsız suçları oluşturduğu, ancak aynı takvim yılı içerisinde farklı zamanlarda düzenlenen sahte fatura eylemlerinin bir bütün halinde zincirleme sahte fatura düzenleme suçunu oluşturacağı, 21/02/2012 tarihli Vergi Suçu Raporuna atıf yapılmak suretiyle düzenlenen 12.04.2012 tarihli iddianamede sanık hakkında "2007-2008-2009-2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme" suçlarından kamu davası açıldığı gözetilmeden ve zincirleme suç hükümleri uygulanmaksızın ve hangi takvim yılına ilişkin hüküm kurulduğu da belirtilmeksizin tek hüküm kurulması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış: 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasında. Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı, incelenen dosyaya göre kurulan hükümde açıklanan sebepler dışında bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış, sanığın temyiz talepleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA, 09/11/2020 talihinde oy birliğiyle karar verildi.