MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi
TÜRK MİLLETİ ADINA


Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının ve sigorta başlangıç tarihinin 01.04.1993 olduğunun tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme bozma üzerine ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
K A R A R
1-Mahkemece davanın kabulüne ilişkin verilen 11/04/2019 tarihli kararın davalı ... vekili tarafından 24/06/2019 tarihinde tebliğ alındığı, karara karşı 09/07/2019 tarihinde uyap üzerinden temyiz dilekçesi verildiği ve 02/09/2019 tarihinde temyiz harçlarının yatırıldığı, mahkeme kararında iki haftalık temyiz süresinin yazılı olduğu anlaşılmaktadır. Bu durumda davalı vekiline ait süresinde olmayan temyiz talebinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Davalı Sosyal Güvenlik Kurumu vekilinin temyiz talebine gelince;
Dava, sigorta başlangıcının tespiti talebine ilişkindir.
Mahkemece, 2015/332 Esas 2015/681 Karar sayılı dosyasından, 30/10/2015 tarihinde Çatalca Sosyal Güvenlik Merkezinin 12/06/2015 tarihli cevabi yazısı ekinde gönderilen işe giriş bildirgesine göre davacının 01/04/1993 tarihinde işe alındığının bildirildiği görülerek davasının kabulüne karar verilmiş; Yargıtay 21.Hukuk Dairesi"nin 2016/3590 Esas 2016/9033 Karar 26/05/2016 tarihli kararı ile davacının askerlik tarihlerini belirlemek, işe giriş bildirgesindeki davacıya ait sicil numarasının, dava konusu yıl serilerinden olup olmadığını Kurumdan sormak ve işyerinden söz konusu dönemde dönem bordrosunun verilip verilmediğini araştırarak bordro tanıklarının ifadesine başvurmak üzere kararın bozulmasına hükmedilmiş; Mahkemece bozma ilamındaki eksikler ikmal edilerek bu defa 11/04/2019 tarihli karar ile davanın kabulüne, 01/04/1993 tarihinin işe giriş ve sigorta kayıt tarihi olarak tespitine, 2.725,00TL avukatlık ücretinin davalılardan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.




Mahkeme masrafları ifadesinden anlaşılması gereken 6100 sayılı HMK’nun 323. maddesinde belirtilmiş olan yargılama gideridir. Anılan maddenin “ğ” bendinde de, vekille takip edilen davalarda kanun gereğince takdir olunacak vekâlet ücretinin yargılama giderlerinden olduğu belirtilmiştir.
O halde vekille temsil edilmeyen davacı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapmayı gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 6100 Sayılı HMK"nun 370/2 maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Hüküm fıkrasının 5. bendinde yer alan;
“Yürürlükte bulunan avukatlık asgari ücret tarifesi gereğince 2.725,00TL avukatlık ücretinin davalılardan alınarak davacıya verilmesine,” ifadesinin tümüyle silinmesine,
takip eden paragrafların önceki paragrafı takip ederek teselsül etmesine, kararın düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA,temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalı ..."e iadesine
08/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.