Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - kasten yaralama - hakaret - tehdit - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/4347 Esas 2021/765 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4347
Karar No: 2021/765
Karar Tarihi: 20.01.2021

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - kasten yaralama - hakaret - tehdit - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/4347 Esas 2021/765 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Çocuk Mahkemesi'nde görülen bir davada suça sürüklenen çocuk, kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma, kasten yaralama, hakaret ve tehdit suçlarından mahkum edildi. Yaralama ve hakaret suçlarından verilen adli para cezaları kesin nitelikte olduğu için temyiz edilemezken, tehdit suçuyla ilgili olarak suça sürüklenen çocuğa yüklenen suçun verilen ceza üst sınırı olan 5 yıl 4 aylık dava zamanaşımı süresi karar tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşıldı. Bu nedenle suça sürüklenen çocuk hakkındaki kamu davasının düşürülmesine karar verildi. Ancak kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçuyla ilgili olarak verilen hükümde gerekçesizlik olduğu belirtilerek kararın bozulmasına karar verildi. Kanun maddeleri ise şöyle:
- 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi
- 5320 sayılı Yasanın geçici 2. maddesi
- 5237 sayılı TCK.nın 66/1-e, 66/2, ve 67/4. maddeleri
- 1412 sayılı CMUK.nın 321. ve 322. maddeleri
- Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 141/3
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 34. ve 230. maddeleri.

8. Ceza Dairesi 2019/4347 E. , 2021/765 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇLAR : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama, hakaret, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Suça sürüklenen çocuk ve müdafii

Gereği görüşülüp düşünüldü:
I-Suça sürüklenen çocuk hakkında yaralama ve hakaret suçlarından kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Tayin edilen adli para cezalarının nevi ve miktarlarına göre hükümler, 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile eklenen, 5320 sayılı Yasanın geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olup temyizleri olanaklı olmadığından suça sürüklenen çocuk ve müdafinin temyiz isteklerinin CMUK.nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Suça sürüklenen çocuk hakkında tehdit suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Suç tarihi itibariyle 15 yaşını doldurup 18 yaşını doldurmayan suça sürüklenen çocuğa yüklenen suçun yasa maddesinde öngörülen cezasının türü ve üst sınırı itibariyle 5237 sayılı TCK.nın 66/1-e, 66/2 ve 67/4. maddelerinde belirlenen 5 yıl 4 aylık olağan dava zamanaşımı süresinin karar tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve suça sürüklenen çocuk ve müdafinin temyiz itirazı bu nedenle yerinde görülmekle sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta anılan Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK.nın 66/1-e, 66/2, 67/4. ve CMK.nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞÜRÜLMESİNE,
III-Suça sürüklenen çocuk hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz incelemesinde ise;
Hükmün, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 141/3, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 34. ve 230. maddeleri uyarınca, Yargıtay denetimine olanak sağlayacak biçimde gerekçeli olması, Yargıtay’ın bu işlevini yerine getirebilmesi için, kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile suça sürüklenen çocuğa yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun açık olarak gerekçeye yansıtılması ve CMK.nın 230. maddesinde yazılı hususları kapsaması gerekirken, bu kurallara uyulmaksızın gerekçesiz olarak yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, suça sürüklenen çocuk ve müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 20.01.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.