MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tapu iptali ve tescil davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalılar vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili; davacı ile davalı ... arasında, davalı ...’ın hissedarı bulunduğu ... ili ... İlçesi ... Mah. 919 ada, 11 parsel sayılı taşınmaza ilişkin ... . Noterliğinin 05.10.2011 tarih ve ... yevmiye numaralı düzenleme şeklindeki kat karşılığı inşaat sözleşmesi tanzim edildiğini, davalı ...’ın hissesini 03.04.2015 tarihinde diğer davalı ... Danışmanlık A.Ş’ye muvazaalı olarak devrettiğini beyan ederek dava konusu taşınmazın tapu kaydının iptaline, iptal kararı verilmemesi durumunda ise sözleşmenin fiili olarak imkansız olması sebebiyle davacı şirketin uğradığı zarar ile yoksun kaldığı karın ve sözleşmenin yapılması aşamasında davacı şirket tarafından yapılan noter ve emlak komisyon masraflarının bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faizi ile davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece dosya üzerinden karar verildiği için dava dilekçesi davalılara tebliğ edilmemiştir.
Mahkemece iddia, deliller ve dosya kapsamına göre; dava tarihi itibariyle taraflar arasındaki eser sözleşmesinden kaynaklanan uyuşmazlığın 6502 sayılı yasanın 2,3 maddesinin (L) fıkrası gereğince Tüketici Mahkemesinde çözümlenmesi gerektiği, asıl görevli mahkemenin Tüketici Mahkemesi olduğu gerekçesiyle davanın usulden reddi ile mahkemenin görevsizliğine, ... Tüketici Mahkemesi’nin görevli mahkeme olduğunun tespitine karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekili temyiz etmiştir.
Mahkemece, taraflar arasındaki eser sözleşmesinden kaynaklanan uyuşmazlığın tüketici mahkemesinde görülmesi gerektiğinden bahisle görevsizlik kararı verilmişse de; 6502 sayılı Kanun’un 3. maddesi gerekçesinde eser sözleşmelerinin kanun kapsamına alınmasına herhangi bir açıklama getirilmemiştir. Ancak kanunun sistematiği nazara alındığında, kanunda ifade edilen eser sözleşmelerinden maksadın; ticari ve mesleki olmayan amaçlarla, salt kişisel ihtiyaçları için kullanma ve tüketme amacıyla gerçek ve tüzel kişi ile tüketici arasında yapılan eser sözleşmeleri olduğu anlaşılmaktadır. Arsa payı karşılığı inşaat sözleşmeleri, Türk Borçlar Kanunu m.470 (mülga BK m.355 vd.) ve devamında düzenlenen eser sözleşmelerinin kendine özgü bir türüdür. Bu sözleşmelerin bir tarafı arsa sahibi diğer
tarafı yüklenicidir. Bu tür sözleşmelerde arsa sahibinin, 6502 sayılı Kanun bakımından ifade edilen tüketici tanımına uymadığı açıktır.
Arsa payı karşılığı inşaat sözleşmelerinde arsa sahibi açısından güdülen amaç arsasını değerlendirmektedir. Bu nedenle arsa sahibinin arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesi imzalarken güttüğü saikin 6502 sayılı Kanun"da tanımlanan tüketicinin saikinden farklı olduğu gözden kaçırılmamalıdır. Arsa payı karşılığı inşaat sözleşmelerine konu işin üst düzey teknolojiyi gerektirmesi, sözleşme kapsamında taşınmaz satış vaadi ve inşaat sözleşmelerinin de bulunduğu nazara alındığında, 6502 sayılı Kanun’da, kanun koyucunun salt kullanma ve tüketme amacına yönelik mutfak, dolap yaptırmak, araç tamiri yapmak gibi dar kapsamlı eser sözleşmelerini kastettiği, arsa payı karşılığı inşaat sözleşmelerinin ise bu kapsamda olmadığının kabulü gerekir. Bu durumda, eldeki davada uyuşmazlığın 6502 sayılı Kanun’a göre Tüketici Mahkemelerinde değil, genel hükümlere göre Asliye Hukuk Mahkemelerinde çözümlenmesi gerekirken, hatalı gerekçeyle dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeplerle davalılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalılar yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 11.09.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.