Mahkemesi :İş Mahkemesi


Davacı, itibari hizmet süresi gözetilerek, yaşlılık aylığına hak kazandığının tespitini, aksine Kurum işleminin iptalini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak, ilamında belirtildiği şekilde, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre davalı Kurumun sair temyiz itirazlarının reddine.
2- Somut olayda; 02.04.1990 tarihinde 506 sayılı Kanun kapsamında sigortalılığı başlayan 01.01.1966 doğumlu davacı, 19.07.2012 tarihinde işten ayrılmış, 24.07.2012 tarihinde tahsis talebinde bulunmuş, 01.09.1986 – 01.03.1988 tarihleri arasında askerlik borçlanması yapmış, Kurumca 23.05.2002 tarihinde davacının 3.600 gün itibari hizmete tabi çalışması bulunmadığından bahisle itibari hizmet süresi değerlendirilmeden tahsis şartları belirlenip, davacının tahsis talebi reddedilmiştir.
a) 506 sayılı Kanunun 60/F maddesinin 4. paragrafında “Borçlandırılan sürenin karşılığı olan gün sayısı sigortalının prim ödeme gün sayısına katılır. Bu Kanuna göre tespit edilen sigortalılığın başlangıç tarihinden önceki süreler için borçlandırılma halinde, sigortalılığın başlangıç tarihi, borçlandırılan gün sayısı kadar geriye götürülür.”hükmünü düzenlemektedir.
b) 506 sayılı Yasanın Ek 5.maddesi “ 506 sayılı Kanuna göre sigortalı sayılanların, tabloda gösterilen görevlerde geçen sigortalılık sürelerine, bu sürelerin her tam yılı için, hizalarında gösterilen süreler, sigortalılık süresi olarak eklenir. Kesirlerin hesaplanmasında tam yıl 360 gün olarak alınır. Fiilen çalışılmış güneeklenecek itibari hizmet günü sayısının bulunmasında (çalışılan gün sayısı * 0.25) formülü uygulanır.” Hükmünü; aynı yasanın Ek 39.maddesi ise “ Bu Kanunun ek 5 ve ek 6 ncı maddeleri gereğince sigortalılık süresine ilave edilen gün sayıları, beş yıldan çok olmamak üzere bu Kanunun 60 ve Geçici 81 inci maddelerinde belirtilen yaş hadlerinden indirilir.” hükmünü içermektedir.
Anılan madde hükümleri ile birlikte yaşlılık aylığı bağlanma şartları değerlendirildiğinde;
aa)-506 sayılı Yasanın 60/f maddesi hükmü gereği,davacının sigorta başlangıcı tarihi 02.04.1990 - 1 yıl 6 ay (540 gün) = 02.10.1988 tarihidir. .
-506 sayılı Yasanın Geçici 81.Maddesi gereği,davacının 23.05.2002 tarihi itibarıyla sigortalılık süresi (aynı yasanın 60/F maddesi gözetilerek sigorta başlangıcı 02.10.1988 tarihi kabul edilmek ve ayrıca 23.05.2002 tarihi itibarıyla 3.439 gün itibari hizmete tabi çalışması olup (3.439 x 0.25 = 859 gün) 2 yıl 4 ay 19 gün itibari hizmet gün sayısı vardır.
23.05.2002 tarihi itibariyle;
23.05.2002 - 02.10.1988 = 13 yıl, 07 ay, 21 gün sigortalılık süresi bulunduğu, anılan sigortalılık süresine 2 yıl 4 ay 19 günlük itibari hizmet gün sayısı eklendiğinde, davacının 23.05.2002 tarihi itibariyle 16 yıl 10 gün sigortalılık süresi bulunmaktadır.
bb) 506 sayılı Yasanın Geçici 81/B-f maddesine göre; sigortalılık süresi 15 yıl 6 ay (dahil) dan fazla, 17 yıldan az olan erkekler, 25 yıllık sigortalılık süresini ve 49 yaşını doldurmaları ve en az 5300 günü olmak şartıyla yaşlılık aylığına hak kazanmaktadır.
Buna göre, davacının 24.07.2012 tarihinde askerlik borçlanması dahil 7979 gün prim ödeme gün sayısı bulunduğu, yine toplam 4856 gün itibari hizmete tabi çalışması olup, (4.856 x 0.25) 1.214 gün itibari hizmet gün sayısı bulunduğu değerlendirildiğinde;
Yaş şartı yönünden;
Geçici 81/B-f bendi uyarınca 49 yaş şartından, 506 sayılı Kanunun Ek 39. Maddesi uyarınca itibari hizmet süresinin yaştan indirilmesi halinde davacının tahsis talep tarihinde aranacak yaşı;
49 yaş – 3 yıl 4 ay 14 gün (1.214 itibari hizmet günü) = 45 yıl 7 ay 16 gündür.
Sigortalılık süresi yönünden;
Davacı 19.07.2012 tarihinde işten ayrılmış, askerlik borçlanması gözetilerek sigortalılık başlangıç tarihi ise 02.10.1988 olduğu gözetildiğinde,
19.07.2012-02.10.1988 = 23 yıl 9 ay 17 gün olup, 3 yıl 4 ay 14 gün (1.214 günlük) itibari hizmet süresi eklendiğinde,
23 yıl 9 ay 17 gün + 3 yıl 4 ay 14 gün = 27 yıl 2 ay 1 gün sigortalılık süresi bulunduğu,
cc) Davacının tahsis talep tarihi olan 24.07.2012 tarihindeki şartları;
27 yıl 2 ay 1 gün sigortalılık süresi bulunup, 25 yıl sigortalılık süresi şartı oluştuğu,
24.07.2012 (tahsis talep tarihi) – 01.01.1966 (davacı doğum tarihi) = 46 yıl 6 ay 23 gün yaşında olan davacının, 45 yıl 7 ay 16 günlük yaş şartı oluştuğu,
7979 gün prim ödeme gün sayısı bulunan davacının, 5.300 gün prim ödeme şartının oluştuğu,
Anlaşılmaktadır.
Mahkemece, davacının tahsis şartlarının irdelenmesinde itibari hizmet gün sayısını mükerrer olarak iki defa yaştan indirerek, tahsis şartlarını oluştuğunun kabul eden bilirkişi raporundaki kanaat esas alınıp, gerekçede belirtilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki; bu yanlışlıkların düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
S O N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenlerle; gerekçenin, değerlendirme ve gerekçe bölümünün 3. Paragrafının tamamen silinerek, yerine, “01.01.1966 doğumlu davacının, askerlik borçlanması süresi gözetilerek sigortalılık başlangıç tarihinin 02.10.1988 tarihi olduğu, davacının 23.05.2002 tarihine kadar 859 gün itibari hizmet gün sayısı bulunduğu gözetildiğinde, davacının 506 sayılı Kanunun geçici 81/B-f bendi uyarınca, 25 yıl sigortalılık süresi, 49 yaş ve 5300 gün şartlarına tabi olup, 506 sayılı Kanunun 39. Maddesi uyarınca davacının tarihinde işten ayrıldığı 19.07.2012 tarihinde 1.214 itibari hizmet günü 49 yaş şartından indirildiğinde 45 yıl 7 ay 16gün yaş şartına tabi olduğu, davacının 24.07.2012 tahsis talep tarihinde, 1.214 itibari hizmet günün sigortalılık süresine eklendiğinde 27 yıl sigortalılık süresi, 46 yaş ve 7979 prim ödeme gün sayısı bulunduğu, böylelikle davacının 24.07.2012 tahsis talep tarihinde tahsis şartlarının gerçekleştiği anlaşılmakla, aşağıdaki hüküm kurulmuştur.” paragrafının yazılmasına ve gerekçenin bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.