Mahkemesi : İş Mahkemesi

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı ... tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı Sigorta Şirketinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
Dava, trafik iş kazası sonucu sürekli iş göremezlik durumuna giren sigortalıya bağlanan gelirler ile yapılan ödemelerin, Sigorta Şirketi bakımından poliçe limiti ile sınırlı olmak üzere davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili istemine ilişkindir.
Bu tür davalarda sigorta şirketleri yönünden faiz başlangıcı (temerrüt) tarihinin hiç bir duraksamaya yer vermeyecek açıklıkta belirlenmesi gerekir. İlgililerce gerekli belgeler eklenerek 2918 sayılı Yasa uyarınca yazılı şekilde sigorta şirketine başvurulmasına karşın sekiz iş günü içerisinde ödeme yapılmadığı takdirde anılan sürenin sonunda temerrüt olgusunun gerçekleştiğinin ve faiz başlangıcının da bu süre sonuna karşılık gelen tarih olduğunun kabulü gerekmektedir. Hiç başvurulmaması veya gerekli belgeler eklenmeksizin başvurulması durumunda ise sigorta şirketinin temerrüdünden söz edilemeyeceğinden, şirkete karşı girişilen icra takip tarihinin, veya takibe girişilmeden dava açılmışsa dava tarihinin faiz başlangıcı olarak kabulü zorunludur.
Somut olayda, yukarıdaki açıklamalar çerçevesinde, davadan önce davalı Sigarta Şirketine yapılmış bir başvurunun bulunmaması nedeniyle, davalı Sigorta Şirketi yönünden faiz başlangıcının dava tarihi olarak alınması gerekirken, tahsis onay tarihinin faiz başlangıcına esas alınması hatalıdır.
Davalı Sigorta Şirketi sorumluluğunun, rücu alacağıyla birlikte hüküm altına alınan avukatlık ücreti, karar ve ilam harcı ve yargılama gideri yönünden olmak üzere, poliçe limiti ile sınırlandırılması gerekirken, bu yönde bir belirleme yapılmaksızın yazılı şekilde karar tesisi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılıkların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı,6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ:1-Hükmün 1 no"lu bendinde yer alan "..gelirin onay tarihi olan 19.02.2008 tarihinden.." sözlerinden sonra gelmek üzere "..(davalı Sigorta Şirketi yönünden dava tarihi olmak üzere).." sözlerinin eklenmesine,
2-Hükmün, harca ilişkin 2 no"lu bendinin son satırının son cümlesinden sonra gelmek üzere “Davalı Sigorta Şirketi yönünden poliçe limiti ile sınırlı olmak üzere,” sözlerinin eklenmesine,
3-Hükmün, yargılama giderine ilişkin 3 no"lu bendinin son satırının son cümlesinden sonra gelmek üzere “Davalı Sigorta Şirketi yönünden poliçe limiti ile sınırlı olmak üzere,” sözlerinin eklenmesine,
4-Hükmün, davacı lehine vekalet ücretine ilişkin 4 no"lu bendinin son satırının son cümlesinden sonra gelmek üzere “Davalı Sigorta Şirketi yönünden poliçe limiti ile sınırlı olmak üzere,” sözlerinin eklenmesine ve kararın bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalı sigorta şirketinden alınmasına, 17.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.