Sahte fatura kullanma - defter ve belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/9863 Esas 2020/6626 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma, defter ve belge gizleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Defter ve belge gizleme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanıkların temyiz talebinin incelenmesi;
TCK"nin 62. maddesinin uygulanmasına ilişkin gösterilen gerekçeler ile diğer uygulamalara yönelik gerekçelere göre Mahkemenin takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından, tebliğnamedeki bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, fiillerin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasıflarının doğru biçimde belirlendiği, cezaların kanuni takdir sınırlarında uygulandığı, incelenen dosyaya göre kurulan hükümlerde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış, sanıkların temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükümlerin ONANMASINA,
2- 2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura kullanma suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanıkların temyiz talebinin incelenmesi;
213 sayılı VUK’nin 367. maddesi uyarınca kovuşturma şartı olan Vergi Dairesi Başkanlığı mütalaası ve dayanağı olan vergi suçu raporu ile eklerinin "2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura kullanma" suçuna ilişkin olduğu, Gebze Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 15.02.2013 tarih ve 2013/1117 Esas sayılı iddianamesi ile mütalaaya aykırı olarak “sahte fatura düzenleme” suçundan kamu davası açıldığı, ancak bu suçla ilgili verilen mütalaa bulunmadığı, sahte belge düzenleme ve sahte belge kullanma eylemlerinin birbirinden bağımsız ve ayrı suçları oluşturduğu ve birbirine dönüşmeyeceği dikkate alınarak; iddianameye konu olan sahte fatura düzenleme suçu yönünden 213 sayılı VUK"nin 367. maddesi gereğince dava şartı olan mütalaanın verilip verilmeyeceğinin Vergi Dairesi Başkanlığından sorulması ve sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden yargılamaya devamla yazılı şekilde hükümler kurulması,
Yasaya aykırı, sanıkların temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri inelenmeyen hükümlerin, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.