MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada İstanbul 16. Asliye Ticaret Mahkemesi"nce verilen 30/03/2016 gün ve 2016/7 - 2016/238 sayılı kararı onayan Daire"nin 21/02/2018 gün ve 2016/7925 - 2018/1317 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili müvekkilinin davalı ... Endüstrisi A.Ş"ye kredi kullandırdığını, diğer davalıların kredi sözleşmesinin müşterek borçlusu ve müteselsil kefili olduklarını, kredi borçlusu davalı lehine Union Bank Switserland"a hitaben toplam 1.173.200 USD aval kredisi tahsis edilip gerekli taahhütlerin müvekkili bankaca verildiğini, davalıların poliçe bedellerini yatırma taahhütlerini yerine getirmemelerine rağmen 07.03.1988 tarihinde muhabir bankanın talep ettiği 2.092.094 USD"nin aval veren olarak müvekkilince transferinin gerçekleştirildiğini, bu itibarla müvekkilinin kredi sözleşmesinden doğan alacağı oluştuğunu, kısmi tahsilattan sonra davalıların borçlarının 923.620.339 TL"ye düştüğünü, davalıların borçlarını ödemek yerine açtıkları menfi tespit davasının halen devam ettiğini, menfi tespit davasının açıldığı 21.03.1998 tarihinde alacaklarının 957.149.318 TL"ye ulaştığını ileri sürerek müvekkilinin 21.03.1988 tarihi itibariyle 957.149.318 TL olan kredi alacağının 21.03.1988 tarihinden dava tarihine kadar işlemiş olan ve dava tarihinden tahsil tarihine kadar işleyecek olan Genel Kredi Sözleşmesi ve Ek Taahhütname hükümleri gereğince üçer aylık devre faiz hesabıyla müvekkilince uygulanan en yüksek kredi faizi, %5 BSMV"si ve giderleriyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece uyulan bozma ilamı sonrasında yapılan yargılamada iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre davanın kısmen kabulüne dair verilen davacı vekilinin temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Davacı vekili bu kez karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 17,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 389,49 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 20/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.