Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/15944 Esas 2019/7656 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/15944
Karar No: 2019/7656
Karar Tarihi: 28.05.2019

Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/15944 Esas 2019/7656 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın iftira suçundan mahkumiyetiyle ilgili olarak verilen hükmün temyiz edilmesi sonucunda, dosyada yapılan incelemelerde yerel mahkemenin hatalı bir tebligat yapması gibi sebeplerle sanığın suçunun yasal unsurları itibariyle oluşmadığı anlaşılmıştır. Dosya kapsamına göre, sanığın tek bir eylemle birden fazla mağdura yönelik işlemiş olduğu iftira suçu nedeniyle TCK.nun 267/1, 43/2. maddeleri kapsamında tek suç oluşmasına rağmen mağdur sayısınca 4 kez ayrı ayrı ceza verildiği tespit edilmiştir. Bu nedenle karar yasaya aykırıdır ve mahkumiyet hükmü bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şöyledir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 267/1 maddesi (iftira suçu)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 43/2 maddesi (cezanın artırılması)
- 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi (kararın bozulması)
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1 maddesi (Yargıtay'ın bozma yetkisi)

8. Ceza Dairesi 2017/15944 E. , 2019/7656 K.

"İçtihat Metni"

İftira suçundan sanık ... hakkında 29.01.2010 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar kaldırılarak hükmün açıklanmasına ve 5237 sayılı Yasanın 267/1 madde ve fıkrası uyarınca mahkumiyetine dair; ÇORLU 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 30.05.2014 gün ve 2014/180 esas, 2014/287 karar sayılı hükmünün süresi içinde Yargıtay"ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelendi:

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın yokluğunda verilen kararda, öncelikle bilinen en son adresine gerekçeli kararın tebliğ edilmesi gerekirken; MERNİS adresine 07.07.2014 tarihinde Tebligat Kanununun 21. maddesi gereğince yapılan tebligatın usulsüz ve sanığın öğrenme üzerine yaptığı temyiz başvurusunun süresinde olduğu cihetle; yerel mahkemenin sanığın temyiz talebinin süre yönünden reddine ilişkin 28.08.2014 tarihli ek kararı kaldırılarak esas hükme yönelik olarak yapılan incelemede,
İftira suçunun oluşabilmesi için; yetkili makamlara ihbar veya şikayette bulunarak işlemediğini bildiği halde, hakkında soruşturma ve kovuşturma başlatılmasını ya da idari bir yaptırım uygulanmasını sağlamak için bir kimseye hukuka aykırı bir fiil isnat edilmesinin gerektiği, somut olayda; sanığın, kamu görevlisi olan mağdurların görevlerini yapma şekilleriyle ilgili olan şikayetinin Anayasanın 74. maddesinde düzenlenen anayasal şikayet hakkını kullanma niteliğinde bulunduğu anlaşılmakla, yasal unsurları itibariyle oluşmayan suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Dosya kapsamına göre iftira suçunun aynı kasıtla ve tek eylemle birden fazla mağdura yönelik işlemiş olduğu anlaşılan sanık hakkında, TCK.nun 267/1, 43/2. maddeleri kapsamında kalan tek suç oluşmasına rağmen mağdur sayısınca 4 kez ayrı ayrı yazılı şekilde ceza verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/l. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.05.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.